Om van de dood nood een deugd te maken (245 km. heen en 245 km. terug voor 't zetten van één handtekening. #argh) heb ik vanmorgen mezelf veroorloofd om iets te doen wat ik al twaalf jaar van plan was: het maken van een fotootje van 'Het Ketelhuis' zoals men 't lokaal pleegt te noemen, daar aan de voet van de Ketelbrug.
Al twaalf jaar rij ik er voorbij en al twaalf jaar heb ik 't lef niet om m'n auto de berm in te jetsen, de greppel over te springen en dat gevaarte van steen en aluminium voor eens en voor altijd te vereeuwigen t.b.v. persoonlijk genoegen.
Tot vanmorgen….
Update: Onderstaande filmpje kwam ik tegen bij Omroep Flevoland, waarin ene meneer Jord den Hollander beeldend (woordspeling, RED.) kan vertellen over o.a. het 'Ketelhuisje’, het 'Boothuisje', het 'Polderhuisje' én Kunst/Architectuur in de Flevolandse Openbare Ruimte in het algemeen, en welke zij met graagte onvrijwillig hebben afgestaan. Dank!
