Ûs Deit & Mem wiene earjuster 60 jier op mekoar. Da's in hiel ein.
Dit bliide feit moast fansels fierd wurde. En om dat te foar mekoar te krijen hie ik as selsbeneamd kampagnelieder fan de famylje it foartou nommen om ien en oar yn goeie banen te leiden.
Soks begjint fansels mei media oandacht: gemeente belje, it lokale Sufferdsje en ek waard der iensidich besletten gjin oermjittich feest te organisearjen want it mei neat kosje wy bliuwe fansels beskieden.
It wie de kranteman dy besleat dat ús mem har webside ek noch efkes ekstra oandacht nedich hie. De Fryske Carmiggelt. 
Dat heuglijke feit moest natuurlijk gevierd worden. En om dat te bewerkstelligen had ik als zelfbenoemd campagneleider van de familie het voortouw genomen om een en ander in goede banen te leiden.
Zoiets begint natuurlijk met media aandacht: gemeente bellen alsook het lokale Sufferdje en ook werd er besloten geen eenzijdig uitbundig feest te organiseren want het mag niks kosten we blijven natuurlijk bescheiden.
Het was overigens de krantenman die besloot dat ons moeders' website ook nog even extra aandacht nodig had. De Friese Carmiggelt.
En doe wie it D-Day. De krante, Feestboek en wichtiche post fan allegearre foarnamme menearen; fan de boargemaster, mar ek fan de Kommissaris fan 'e Kening en sels Kening Willy hie noch wat briefpapier oer!
It moast net gekker wurde. 
Het moest niet gekker worden.
Maar gekker waard it want wy giene út iten.
Spitigernôch moast underskreaune dêrfoar noch wol efkes 245 kilometer ride mar it frommeske en de blafbern wiene der by dus dat wie net sa hiel slim.
Hoewol.
Learmomintsje; dyn frommes wilens in folslein oerstalliche diskusje nea mear kolerewijf neame asto my har yn in lytse auto sist te wachtsjen foar in Ketelbrêge. [ein binn'ngrapke] 
Helaas moest ondergetekende daarvoor nog wel even 245 kilometers rijden maar mevrouw en de blafkinderen waren er bij dus dat was niet zo heel erg.
Hoewel.
Leermomentje; je mevrouw tijdens een volkomen overbodige woordenwisseling nooit meer kolerewijf noemen als je tot elkaar gedoemd bent in een kleine auto, wachtend voor een Ketelbrug. [einde inside joke]
Rûzje meitsjen kost fansels in ôfgryslike soad enerzjy en dus besletten it frommes en ik ús dispuut op in oar momint fierder te setten, joegen elkoar in tsjokke tút en fûnen dat wy wol in BigMac moarnsbrogge fertsjinne hiene.
Raspin, ien fan ús blafbern, was it hjir hielendal mei iens en gie der alfêst klear foar sitten.
En sa koe it samar barre dat wy ússels werom fûnen by de Mac yn Lelystêd, wêr't Ras mei syn unwjersteanbere sjarme in pear McBrokjes regele hie.
Aaaawwww. Hij liket neffens syn heit. #grutsk 
Raspin, één van onze blafkinderen, was het hier helemaal mee eens en ging er alvast klaar voor zitten.
En zo kon het zomaar gebeuren dat we onszelf terug vonden bij de Mac in Lelystad, alwaar Ras met z'n onweerstaanbare charmes een paar McBrokjes geregeld had.
Aaaawwww. Aartje naar z'n vaartje. #trots
In pear oere letter. Wy binne yn it net sa Hege Noarden oankaam en steane, nei de nedige sosjale rituelen, 'gesellich' mei syn allen yn 'e lift: Deit & Mem, broerke, it frommeske, de blafbern en ik, sei de gek, ûnderweis nei 't Gerjocht.
"Swaai efkes nei de foto!"
"Werom?"
"Dat is aardich! Wurkje no efkes mei."
Fjouwer boeren mei pine yn 'e mûle.
Suchtet. 
"Zwaai even naar de foto!"
"Waarom?"
"Dat is leuk! Werk nou even mee."
Vier boeren met kiespijn.
Zucht.
Werom 't Gerjocht'?, hear ik dij freagjen. Wol, net allinne hat men koartlyn de felbegeare titel 'It Bêste Terras Fan Nederlân' skoard -lokwinske dermei!-; ek it iten is goed, Femke it personiel fyn en, ek net onbelangryk, verdomd tichtby opdat Deit & Mem net yn steat fan untbining oankomme.
Hjirûnder noch in moai plaatsje fan it hiel. Klik foar grut.
Hieronder nog een mooi plaatje van het geheel. Klik voor groot.
It Gerjocht hat ek in gevel. Moai, net?
Ja, juh.
Ja, man.
Artityk ferantwurde Ginger Ale. Jo moate earne mei begjinne. Boppedat moast ik noch ride.
Wol lekker nammers, dat guod.
Wel lekker trouwens, dat spul.
Men telt tsjintwurdich net mear mei asjo gjin foodiefoto it ynternet op slingerje en dus koe ik 23 foto's letter einlings oan myn ûnderwilens kâld wurden kealtsjehamburger (sorry, frommeske) mei tsjokke Flaamse frieten begjinne.
Jo moat wat oer hawwe foar Ieuwige Rom.
In gerêststelling; it keal wie al dea en sels kâld prima te fretten.
Chapeau, 't Gerjocht!
Je moet wat over hebben voor Eeuwige Roem.
Een geruststelling; het kalfje was onherkenbaar als zodanig en zelfs koud prima te nassen.
Chapeau, 't Gerecht!
Ik bin net tsjok, ik ha in holle rêch.
Fierder posearje wy, om dit momint nea wer te ferjitten, en Goadinne-yn-de-Betsjinning Femke (deroer letter mear) wie ree fûn ien en oar fêst te lizze. Lykas te sjen op de foto hawwe wy der allegearre bysûnder soad nocht oan.
Wille; lit dat mar oan ús famylje oer.
Hoera.
Verder poseren we, om dit moment nooit weer te vergeten, en Godin-in-de-Bediening Femke (daarover later meer) was bereid gevonden een en ander vast te leggen. Zoals te zien op de foto hebben we er allemaal bijzonder veel zin in.
Pret; laat dat maar aan onze familie over.
Hoera.
Ûs heit liet it 'm goed smeitsje.
En jou him 's ûngelyk.
En geef 'm 'ns ongelijk.
Broerke siet mar te gniezjen.
Mar werom eigenliks?
Maar waarom eigenlijk?
Ah! Dèrom!
Ûs mem fûn it iten sa lekker dat se besletten hie wat mei te nimmen nei hûs.
Op 'e mûle. Haha. 
Op de mond. Haha.
En ek it frommeske koe it iten wol wurdearje.
Sjoch har ris genietsje! 
Kijk haar eens genieten!
De binnenkant fan 't Gerjocht.
Ek gesellich!!1!
Ook gezellig!!1!
Ûs famylje is altyd al wat frjemd west. 
Mar de Triple Chocolat hat ûs mem goed smakke!
Maar de Triple Chocolat heeft ons moeder goed gesmaakt!
Jimme moate dy earme man net sa pleagje.
Hij hie al san honger.
Hij had al zo'n honger.
Wat it famke kin…
kin ik ek. 
kan ik ook.
En dit is it Femke, 'ûs' famke fan de betsjinning.
Femke is net allinnich tige seksy in lust foar it each mar ek noch ris hiel leaf en tige belutsen bij har fak. Broerke en ik koene ûs eagen mei muoite fan har sprankjelende persoanlikheid ofhâlde.
Kreas dien, famke Femke!
Femke is niet alleen erg sexy een lust voor het oog maar ook nog eens heel lief en zeer betrokken bij haar werk. Broertje en ik konden met moeite de ogen van haar sprankelende persoonlijkheid af houden.
Goed gedaan, famke Femke!
En doe't wie de jûn alwer ta ein.
Bêst spitich dat wy wer sechstich jier moatte wachtsje wer sa in gesellige jûn mei de famylje.
Wij smookten noch in sigaretsje en giene dêrnei op hûs oan.
It wie in noflike jûn.
Tank jo wol, Deit & Mem!
Best spijtig dat we weer zestig jaar moeten wachten weer zo een gezellige avond met de familie.
We rookten nog een sigaretje en gingen daarna op huis aan.
Dank u wel, Deit & Mem!
Klabatsen wiene der ek.
Nimmen wit wêrom.
Niemand weet waarom.
Wurch mar foldien sjokten we nei de auto.
Mimerjend oer 't doe en no.
De tiid hâldt gjin skoft.
Mijmerend over het toen en nu.
De tijd houdt geen schaft.
Dy auto wie noch wol in dinkje.
Us mem moast efteryn.
Gelokkich; nei sechstich jier wie ús heit noch krekt sa galant as op de earste dei.
Leaf!
Ons mem moest achterin.
Gelukkig; na zestig jaar was ons heit nog even galant als op de eerste dag.
Lief!
Sa, ik sit!
Lit dy rein no mar komme! 
Laat die regen nu maar komen!
De oare dei.
Noch efkes in bakje kofje op in Akkrummer balkon, bij de âlden yn hun nije hûs.
Kreas ûtsicht!
Nog even een bakkie koffie op een Akkrummer balkon, bij de ouders in hun nieuwe huis.
Mooi uitzicht!
Wat is in besite oan Fryslân
as jo gjin switterich stikje Oranjekoeke nei binnen wurke hawwe?
Neat dochs?
als je geen zweterig stukje Oranjekoek tot je genomen hebt?
Niks toch?
De Widestege. Akkrum is eigenliks best wol moai.
En dat ik dat sis is hiel bysûnder want as bern kaam ik altyd it leafst by beppe yn Aldeboarn.
En dat ik dat zeg is heel bijzonder want als kind kwam ik altijd het liefst bij beppe in Oldeboorn.
En doe wie it tiid om wer nei it Rotterdamse underweis te gjin.
Dag, mem! Tige tank foar alles!
Dikke smok! 
Dag, mem! Bedankt voor alles!
Dikke kus!
Dy treinen yn Fryslân!
Dy bliuwe mar gean! 
Die blijven maar gaan!
Ûnderweis.
We fjochtsje tsjin de sliep.
Raspin hat it gefjocht ferlen, noflik sliepe bij de baas op skoat. 
Geloksfûgel!
We vechten tegen de slaap.
Raspin heeft het gevecht verloren, lekker slapen in 's baas schoot.
Geluksvogel!
Thûs yn in pear seconden.
(Wie it mar sa'n feest)
Oant sjen! 
(Was het maar zo'n feest)
Tot ziens!
Je hebt 'r weer een mooi verhaal van gemaakt. Gefeliciteerd met Deit en Mem!
Tige tank, frommeske! En noch lokwinske mei dyn jierdei! Hielendal forjitten!
Wat bedoelst mei, M em em Heit al yn ûntbinding, in fremd gefoel krij ik der fan.
'NET' yn steat fa untbyning, stiet 'r. Dat jimme NET healdea oankomme. Da's in utdrukking en hat neat mei leeftiid te meitsjen.
Dernest is dit in stikje satire; net te serieus nimme, mem wit dat dochs nei al dy jirren?
haha het duurde even voordat ik begreep wat er stond… maar het kwartje viel. Deze 50-jarige zegt bedankt