Zwervend in paranoia
Zijn ogen spieden waakzaam rond
in holle grauwe kassen
sliertige haren, verwarde baard
geen weken zich gewassen
Nergens rust noch veiligheid
hij weet, ze spannen samen
hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit
ze kennen al zijn namen
Steeds weer verschijnt een ander gezicht
hij kent hun syndicaten
vernietiging van heel zijn brein
is' t doel van wie hem haten
Hem is de Waarheid toevertrouwd
hij laat zich niet verrassen
niemand levert hem ooit nog uit
aan 't rijk der witte jassen
PeterdB
Cultuur bij Eamel. Moet kunnen.
