Eamel at work.
Gipsplaten aan 't plafond.
Structuurwanden.
Klein bureau.
Verboden te roken.
Koffie? Twintig minuten lopen.
Radio? Welnee. Je hebt meer collega's; zoveel mensen, zoveel smaken. Dus geluid nihil.
Om pieperloos binnen te komen ben je idem twintig minuten bezig.
Kortom; volkomen inspiratieloze kut-omgeving.
Times do change. Nog elke dag is het gemis groot. Maar ja.. je mag niet eamelje; je hebt werk, toch?
Hoe dan ook. Het valt om de dooie donder niet mee te conformeren aan een nieuw arbeidsregime op/in een nieuwe werkplek.
Blègh. Vooruitgang is kut. En Krimpen ook.
