Het kon dus nog een slagje erger. Ik zal niet uitweiden over die uitermate frustrerende dag van gister. Wél achtte ik het 's avonds noodzakelijk mezelf dan maar 'es prettig te verwennen met een nieuw gsm-etje.
Hoewel ik dacht dat van de week al eens gedaan te hebben, heb ik mij ietwat laten leiden door externe impulsen.
Het toestel beviel niet; te klein, te smal, te complex, te onoverzichtelijk, te kwetsbaar. En dus koos ik alsnog eieren voor m'n geld: de Nokia 6600. Een rib uit m'n lijf. Kortom; men kan mij niet beschuldigen van niet-merkentrouw; stick to your brand…
Enfin. Waanzinnig toestel. Absoluut, daar valt niets op af te dingen: bluetooth, MMS, GPRS, WAP, extern geheugen (32Mb), groot kleurenscherm (ca. 65000 kleuren), cameraatje (640x320p); you name it en 't zit erop.
Echter. Maar. Hoe dan ook. Zoals gezegd; kennelijk was de ellende niet compleet (Murphy?).
Kijk, je kan dan een leuk toestelletje in huis gehaald hebben; 't is 't leukst natuurlijk als je pc er mee kan communiceren en vice-versa.
Ringtoontje hier, wallpapertje daar. En daar gebruiken we dan zo'n geinig Award-Winning-Connects to all Mobile Devices with Bluetooth Application-kabeltje voor.
Me reedt. Dus.
Om een lang verhaal kort te maken: géén bluetooth, géén netwerk verbindingen, géén internet..
Niets, nada, njente.
Tot diep in de nacht bezig geweest één en ander te restaureren; de-installatie's, herinstallaties.. En nog; niets.
Tot ik uit wanhoop vanmorgen een oude image terug heb moeten zetten op m'n pc. Gevolg: wél netwerkverbindingen, wél internet, maar géén bluetooth.
Twintig uur down the drain. Wie zei dat vooruitgang altijd een verbetering is? Maar goed: om te zien wel een leuk toestelletje.
Dát dan weer wel. 😡👹👿
