Rare dag was 't gister. Op stap met de ouders.
(God, wat gaat de tijd snel. Zat je vroeger nog lekker achterin bij heit op de achterbank, blijken nu de rollen omgedraaid. Twee oude besjes, rond de zeventig/tachtig jaar. En jij, inmiddels als veertiger, achter het stuur. Time flies…)
Zit je het ene moment jezelf te verbazen over het feit dat het dorp, zoals jij dat kende uit je jeugd, helemaal maar dan ook helemaal niets veranderd is. Het kerkhof, de inwoners, de snackbar, je immer hartelijke oom en tante.. zelfs het weer.
Roerige tijden lijken er geheel en al aan voorbijgegaan; terroristische aanslagen, tsunami's, zinloos geweld… of 't gewoonweg allemaal niet bestaat.
Het volgende moment vind je jezelf in een bijna-crash op de A20, Utrecht-Rotterdam, als een cordon lollige chauffeurs besluit gezellig naast elkaar te rijden en zo de vijf rijbanen te bezetten, wellicht in volstrekte onwetendheid over wat er achter hen gebeurd; tientallen auto's die noodgedwongen moeten uitwijken, moeten remmen en in paniek de berm opzoeken.
Ook ondergetekende moet dusdanig op z'n remmen staan dat 't moeite kost om de auto's voor me te ontwijken. Als de heren besluiten dat 't lang genoeg heeft geduurd en worden gepasseerd door de menigte hevig geschrokken automobilisten is alles wat wij zien een stel jolige koppen, hevig rammend op hun claxonierres. Hufters.
's Avonds, niet eens zo laat thuis nog, heb ik mezelf aan de pc aan BettySix geposteerd en blijkt de avond een plezante twist te krijgen; charmante chat(s) met (een) charmante dame(s) en blijkt wederom tijd een subjectief begrip; de avond is om voordat ik 't in de gaten heb.
Onderwijl nog wel even door broerlief geattendeerd op een muzikaal schijfje wat me wederom de wenkbrauwen doet fronzen.
Cirque du Soleil? Dat was toch dat suffige circus (sorry, Smartie; eamel en circussen ;-D)? Acrobateske lui welke een driedubbele handstand op elkaars voetenwerk plegen te maken? Wat hebben die in de Godesnaam met muziek te maken?
Nog steeds onwetend over het verband tussen sfeervolle lounge-achtige, Enigma-iaanse muziek en een acrobatenclubje besloot ik 't te downloaden. Betaald, uiteraard.
En zo bleek de zondag een onverwacht enerverende dag.
Welk ongetwijfeld in schril contrast zal staan met die van vandaag; een ordinaire werkdag als zovelen.
Maar wél een dag die iets heeft wat al die andere dagen moeten ontberen;
de herinnering aan gister…
Zo te lezen heb je het naar je zin gehad. En wat een malloten zeg op de snelweg. Ik had heel hard terug getoetert en met mijn wijsvinger naar mijn voorhoofd gewezen, terwijl ik ondertussen ongelovelijk erge dingen aan het zeggen was die toch niemand zou horen. (hoezo snel opgefokt.)
U heeft zojuist mijn maandagochtendblues verdreven met deze ongekend mooie muziekâŠmijn dank is groot heer Eamel.
neemt zich voor voortaan geen nare dingen meer te zeggen over wat voor meubilair dan ook
Goh moet ik ook es doen, charmant chatten met charmante dames, lekker mziekie iig!
Vooroordelen heer E.
Tsssk, als je als zo in de ban van de muziek bent, dan kom je lyrisch van een bezoek aan het circus terug.
đ
Hoe doe je dat dan? âCharmant chattenâ???
Zo te lezen heb je het naar je zin gehad. En wat een malloten zeg op de snelweg. Ik had heel hard terug getoeterd en met mijn wijsvinger naar mijn voorhoofd gewezen, terwijl ik ondertussen ongelooflijk erge dingen aan het zeggen was die toch niemand zou horen. (hoezo snel opgefokt.)