Collega:"Zeg. Doe jij nog aan fotografie en zo?"
Ik:"Ach, wat heet doen. Ik freubel nog wel eens wat maar m'n camera wil niet zo, tegenwoordig."
Collega:"Heb je hier nog wat aan dan?" en duwt me vervolgens een leren tas in handen.
Het blijkt een 'analoge' fotocamera. Voor je zover bij niet-digitaal van analoog mag spreken. Het één sluit namelijk het andere niet automatisch uit.
Maar da's voor een andere keer.
Hoedanook: 't was een kadootje: een complete, onbeschadigde (wat zeg ik? Puntgaaf!) Praktica LT1000 camera. Inclusief een standaard-, een groothoek- en een telelens. Flitser mocht niet ontbreken.
En dat alles verpakt in een leren tas, als nieuw. Ik was even sprakeloos.
Ok, ik 'doe' niets met 'analoge' camera's. Maar dit? Dit is een juweeltje. Hij wilde er niks voor hebben. Ik vroeg nog of er iets mee was want 't blijft een ambtenaar. Maar nee; 't ding blijkt in superieure conditie. Hij was z'n zolder aan 't uitruimen. Een soort garage sale maar dan anders.
Alleen.. hier wilde hij niets voor hebben. Zomaar. Kortom; bij gebrek aan beter anders zal uw eamel z'n hobby maar weer eens oppakken. Of, indien niet; leuk voor de 'heb'.
De eerste dames zijn al gevraagd en hebben toegezegd. Vrijwilligers? Anyway: Back in Analogue Business. Eamel blij 😊
