ieve meneer of mevrouw Albert Heijn,
Ik wil het even met u hebben over uw 'smeerbare' roomboter. Die is namelijk niet smeerbaar. Jawel; als het nog niet gekoeld is wel, ja. Maar niet, zoals uw verpakking reclameert:
'Direct uit de koelkast smeerbaar!'
Want dat is niet zo. Integendeel; het is een grove leugen.
Ik heb 't een paar dagen buiten de koeling laten staan en ja; dan wel… smeerbaar. Echter blijkt die groene mos, welke zich vervolgens manifesteert en zeker niet op de verpakking vermeld staat als vast ingrediënt, zich slecht te laten combineren met mijn melkhagelslag.
Sterker nog; het combineert niet eens met mijn smaakpapillen, laat staan dat mijn toch al zulks gevoelige darmen er vrolijk van worden.
Kortom; gekoeld. Na drie messen, twee borden en zes- en dertig bolletjes heb ik 't opgegeven, heer of mevrouw Albert. 't Is werkelijk waar een slagveld!1 Elke keer weer. Om moedeloos van te worden.
In mijn bescheiden beleving heeft U zich een oor aan laten naaien door meneer Unilever of zo.
Inmiddels bevind ik mij op de rand van een hongerdood. Want uw blik bruine bonen met die 'handige sluiting' (twee nagels, 1 schaar en een schroevendraaier) bleek zijn naam ook al eer aan te doen ('sluiting', als in 'kan niet open'). #auw
Kortom, meneer of mevrouw Albert… Hoe lossen we dit op?
Alvast bedankt voor uw ongetwijfeld snelle maar bovenal zeer bevredigende reactie!!1
Met een bescheiden edoch vriendelijke groet van mij,
uw eamel
