Uit de gsm.
Prachtige visuele leftover-werkjes als gevolg van een drie uur durende rit sur le TGV waarin niet gerookt mag worden, de pepermuntjes bij vertrek al reeds achter de prothese zijn verdwenen, slapen niet tot de opties behoort vanwege hardnekkig mekkerend kindergrut en -uiteraard- een chronisch gebrek aan been- en hoofdruimte.
Rest ons tweehonderd- en veertig minuten van algehele meligheid waarin tweeduizend acht jaren van beschaving vlot worden gereduceerd tot een vijftiental sepia afbeeldinkjes van dubieuze aard, gegoten in een geanimeerd gifje, welke dientengevolge ongetwijfeld een gerede kans maken op een nominatie voor een nieuwe categorie binnen de Darwin Awards.
Hum. Achteraf bezien wellicht een -je-had-erbij-moeten-zijn-om-‘t-te-kunnen-waarderen-erlebnis… 😂
