Schiet mij maar in een kapotje want ik snap er geen hol meer van.
Ik hoor gekrabbel hiernaast en nog een keer. Ga even kijken, gekrabbel, nog een keer kijken en zie tot mijn niet geringe verbazing Sibbele (je weet wel; voormalig aanlopert en Sjoerd) bovenop die onmogelijke kast, tussen de troep, te voorschijn komen.
Vanuit een plek waarvan ik me afvraag hoe 't scharminkel er in godesnaam terecht gekomen is.
Er is geen makkelijke 'opstap', laat staan een ladder.
Niet via de strijkplank want die is ingebouwd door allerlei troep. Geen gaten in achterwanden of geopende deuren. En de overhemden hangen nog steeds keurig op hun hangertje te drogen.
Kortom; werkelijk not a damn clue…
NB. Dit stukje had als oorspronkelijke titel "Reversed Houdini". Dat blijkt echter in de praktijk iets anders te betekenen. Ahum.
