Ze liggen al minstens sinds de jaren negentig in diverse schuren weg te kwijnen; het restant van een jeugdzonde.
Waar een ander keurig voor z'n uitzet spaarde, stak ik mijn zuurverdiende Douwe Egberts centjes in zeldzame maxisingles, obscure importplaatjes en een verdwaalde elpee.
Nadat ook ik niet ontkwam aan volwassenheid en mijn prioriteiten diende bij te stellen verdwenen de ooit zo gekoesterde schijfjes onder een laag stof om er pas nu onder vandaan te komen. Daarover later meer.
Zoals het een puber betaamde was ik erg slordig met m'n spullen.
Het idee dat als je dingen maar lang genoeg bewaarde het veel waard zou kunnen worden was mij volkomen vreemd. Carpe Diem en zo.
Dat ik daarnaast ook nog even, net als iedereen destijds, een heuse 'Drive-in Show' bestierde (lees: onderbetaald maar gratis drank = altijd dronken, vermiste platen en een bad rep) deed geen goed aan de zaak.
Gevolg, een angstbeeld voor de ware audiofiel; krassen, krassen, krassen.
Toen de cd zijn intrede deed, vinyl uit de gratie raakte en ik bovendien ging hokken met mijn eerste mevrouw, verdwenen circa 400 schijfjes in de schoot van mijn schuur want een zolder moest ik ontberen. Luldebehanger.
Zoals gezegd; het is nu minstens dertig jaar later, en ik was ze bijna helemaal vergeten tot ik afgelopen week, wederom op die lokale koopjespagina, de volgende advertentie tegenkwam:
Een USB platenspeler. Ik had er vaker aan gedacht zo'n ding aan te schaffen maar vaak te duur voor het doel en verondersteld volstrekt overbodig. Maar voor zeventien euro kon ik me toch geen buil vallen?
Diezelfde dag nog ging ik aan de slag.
400 platen uit de schuur gegraven, pick-upje aangesloten, selectie-tje gemaakt, Adobe Audition een slinger gegeven et voila.
Resumé; ik vind 't helegaar niks kut.
Oké, het geluid klinkt nog altijd 'warmer' dan zo'n 320 bits MP3-tje maar daar heb je 't ook mee gezegd. Want waarom zou ik me de moeite getroosten om zoveel platen te digitaliseren als ik ze online krasvrij en praktisch voor nop kan krijgen? Oké, in dit geval weliswaar illegaal maar toch …
Gevoelsmatig een hoop werk voor niks. En dus geschiedde.
400 zeldzame maxisingles, obscure importplaatjes en een verdwaalde elpee verdwenen rücksichtslos rechtsomkeert de schuur in om er de komende dertig jaar niet meer vandaan te komen. Soms…
Anyway. Iemand nog belang bij een USB platenspelert? Nauwelijks gebruikt en werkt als een tiet! Kijk maar:
USB-platenspelert + den Eamel + Adobe Audition + Herman van V. samen in vloeiende cohesie
