"Dat was niet helemaal de bedoeling.
Ik wil iets vrolijker, geen waarheden."
Vond ik zelf.
Opdracht was; maak een cartoon over de (komende) leegstand in gevangenissen (spiegeltje), voor het personeelsblad.
En dus ging ik los.
Bovenstaand karakter -opdrachtgever in kwestie- moet mijn baas directeur crimi-clown (ja, écht!) voorstellen in de rol van een periodiek terugkerend karikatuur die als een orakel soms confronterend, maar altijd met een komisch-kritische ondertoon het gevangeniswezen, z'n medewerkers -of zichzelf- zou moeten becommentariëren.
Hijg, hijg.
Maar helaas.
Zelf reflecterende satire dan wel humor in het algemeen, is niet aan die clown Ome Justitie besteed. 😣
En dát… dat was mijn bijzonder kortstondige carrière als cartoonist.
Het kan verkeren.
