Hier een nòg betere kwaliteit. En hier de beterste.
Twintig jaar geleden (vermoedelijk; smartphones met fotogelegenheid had je toen nog niet) reed ik hier (Google Streetview) naar beneden en werd ik geconfronteerd met het meest absurde wat ik tot dan toe in mijn leven had mogen aanschouwen; een werkelijk bloedrode maan ter grootte van -minstens- een voetbalstadion. Of twee.
Anyway; zó moet het er ongeveer uitgezien hebben (klik voor gróót);
Het ging zo snel als dat 't kwam; voor ik goed en wel mijn auto geparkeerd had om mijn ogen even uit te wrijven, was die übermaan alweer verdwenen.
Bummer; want wie zou me nou geloven?
Fast forward naar gister; er is ons een Supermaan beloofd. En niet alleen Super maar ook nog eens zwaar ongesteld. Revanche! Daar moest minstens een time-lapse in zitten!
En zo trok ik in de nachtelijke uren mijn mevrouw uit bed en samen met de honden, een zootje camera's en een broodtrommeltje vertrokken we naar het donkerste plekje van Oud-Beijerland; de parkeerplaats van De Oude Tol.
Om een kort verhaal nog korter te maken; die 'Supermaan' leek in de verste verte niet op mijn 'Megamaan'.
Het was een lullig maantje en die 14% groter-dan-normaal zag ik er ook niet in.
Tel daarbij op dat 't koud werd, zware condens grip kreeg op mijn lens en derhalve scherpstellen een onmogelijke taak bleek.
Enfin. Gelukkig hebben we de foto's nog. En, oh ja; een time-lapse! Weliswaar niet zo mooi als die andere maar wél van mij. 😉
Meer leed na de break.
