The 'Joy' Of BBQ

"Men verlaat een gezellig feestje niet voor sluitingstijd."

– Winston Churchill, 1874-1965

Lief web-plok 😘.

Vandaag gaan we bar-be-cue-ën, me-vrouw en ik.

Dat is heel bij-zon-der want dat doen wij nooit.

Het komt zo.

Het is na-me-lijk een beetje warm 😰.

En dus liggen wij voor Pam-pus.

Niet écht, na-tuur-lijk, want Pam-pus is bij Am-ster-dam

en daar lig-gen wij niet; wij lig-gen ge-woon thuis.

In de tuin.

Raar.

Any-ways.

"Zul-len wij gaan bar-be-cue-ën?"

zeg ik te-gen 'mijn lief' 🤢.

"Ja, dat is goed." ant-woordt zij.

En dus ga ik naar de vier su-per-markt-en 😭,

op zoek naar een bar-be-que.

"Die zijn uit-ver-kocht." spreekt men in koor.

"Maar ik heb nog wel spek-lap-pen." zegt er één.

"Dat is goed." zeg ik; "Doe me die dan maar."

En zo kom ik thuis met al-le-maal BBQ spul-le-tjes

maar met zonder BBQ 😖.

"Je hebt geen BBQ. Wat doen we nu met al dat vlees?" 😲

zegt me-vrouw.

"Ik heb nog wel een be-ton-nen bloem-bak." zeg ik;

"Dan doen we het daar wel mee."

Zo ge-zegd, zo ge-schied-de.

"Kijk je uit met die bloem-pot-ten?" vraagt me-vrouw;

"Die wa-ren best wel duur."

"Na-tuur-lijk." stel ik haar ge-rust

en prompt waait de schuur-deur om.

"Pats!" zegt de bloem-pot.

"Hork!" zegt me-vrouw.

Maar ge-luk-kig: niet lang daar-na lig-gen

de kip-spies-jes al te knis-per-en.

'Knis-per, knis-per, knis-per!' knis-pert het ge-zel-lig.

#genieten #zinin

He-laas ben ik ver-ge-ten dat je er al-tijd bij moet blij-ven

voor het bes-te re-sul-taat. En al-dus sterft de sa-té

ter plek-ke een twee-de, wre-de dood 🤔.

"Jij kan ook niks." mop-pert mijn me-vrouw;

"Daar is een kip-je voor ge-stor-ven, hoor!"

en -flats!- ze laat par-does een o-ver-le-den var-ken

op de te-gels val-len.

"Kut." zegt me-vrouw.

"Ik zeg niks." zeg ik.

"Lul." zegt me-vrouw.

"Oink." denk ik 🐷.

En-fin.

On-der-tus-sen voegt ook de rest van het ge-zin

zich bij dit bach-a-naal: na-tuur-lijk Syt-se,

ons be-schei-den prins-esje,

wacht stam-oud-ste Syb op het juis-te mo-ment-um,

en kijkt ook de rest van de kin-der-scha-re

ons het eten uit de mond.

Het wordt al gauw een druk-te van be-lang.

#gezellig

Ter-wijl ik tus-sen-door me-zelf ont-doe van 💩

plot-se-ling-e over-tol-lig-heid in de on-der-ste re-gio-nen

(we-gens prik-kel-ba-re darm; ik kan niet te-gen vet),

ont-vang ik bo-ven-staand be-richt.

Ka-ter Syb heeft z'n mo-men-tum ge-no-men (klik).

Het loe-der. En Syb ook. 😤

En zo is het al-weer o-ver voor-dat we het in de ga-ten

heb-ben.

Twin-tig mi-nu-ten la-ter stop-pen we op ons hoog-te-punt

en kan het uit-buik-en be-gin-nen.

Ter-wijl de schoon-maak-ploeg te-ver-geefs

het ter-ras in-spec-teert 🐶🐱

op voed-sel-ge-re-la-teer-de on-ef-fen-he-den,

me-vrouw ein-de-lijk weer eens haar plicht de afwas doet

en de kool-tjes op hun best zijn,

zoals dat al-tijd gaat …

rest mij slechts de we-reld kond te doen

d.m.v. so-cial me-dia's van een BBQ,

wat wij nooit doen,

en nou weet ik weer waar-om 😂.

En het was nog lang rustig in Oud-Beij-er-land.

Tot de vol-gen-de keer! 👋

UPDATE: 😂