Omdat ook mijn tuin niet verschoond is gebleven van dat witte goedje maar wél een wonderschoon beeld oplevert, kan ik niet anders dan één en ander te vereeuwigen opdat wij straks, al puffend en zwetend, met enige verwondering ende genoegen terug kunnen kijken op Anton Pieck-ische sferen.
Dat wat was maar niet meer is…
