Toegegeven; het navolgende balanceert op 't randje van De Goede Smaak.
Dat is, wanneer we er gemakshalve even van uit gaan dat er criteria bestaan die bepalen wat goede dan wel wansmaak is.
Er is natuurlijk niets zo subjectief als juist dàt. Iets met 'beauty is in the eye of the beholder' en zo. Nu we dat gekaderd kunnen we verder.
Jelle werd een beetje eenzaam. Al jaren heeft ie alle hoeken, gaten en vensterbanken van dit huis gezien en altijd in z'n eentje. Hoewel hij, nét als zijn baasje, nogal graag 'op 'm zelf is', blijkt ook in zijn leventje sociale omgang een onontbeerlijk factor om gelukkig tevreden te zijn.
Intimiteit als onmisbaar infuus voor de geest, zeg maar. En dat slaat nergens op.
Enfin. Ik kijk bijna nooit op die koopjespagina's op Feestboek. Voornamelijk vanwege chronisch huisvrouwengezeik onderling maar bovenal een overdaad aan kinderkleding wat per rompertje een eigen bericht krijgt.
Waarop vervolgens niemand reageert en moeders dwingt het bericht tot vervelens toe te 'uppen' tot uiteindelijk het bewuste kledingstuk bij het Leger des Heils terecht komt opdat 'we' er nog een net-niet-verdronken pasgeboren Somaliër blij mee kunnen maken.
Enfin; zo niet gister.
Vooropgesteld; ook ben ik niet zo van de beeldjes. Beeldjes vertegenwoordigen voor mij Man Bijt Hond, Bij Ons In De Jordaan en Oh Oh Cherso.
Begrijp me niet verkeerd; voor alles een publiek. 't Is alleen niet zo mijn ding.
Maar soms, héél soms, kan ik de verleiding niet weerstaan; koop-jes-hoek.
En als die verleiding dan voor een paar centen bij je om de hoek wordt aangeboden kan het zo maar gebeuren dat je ineens twee afzichtelijk foute beelden in je tuin heb staan.
Voor twee tientjes.
In één koop.
En Jelle?
Het is dat 't niet kan maar ik zou toch zweren dat die halve Cupido een glimlach om z'n betonnen lippen heeft.
Goed.
Verantwoord Fout heeft dus een nieuwe naam: Gurbe, Loltsje & Lobke* en het staat te shinen in m'n tuin.
