Dag Sytse †
Dag, famke...
Dag!
Dag Jan †
Hoewel ik in het begin best wel moeite had met de excentrieke 'hotero' Jan 'Ik heb wel eens seks gehad met een Bouvier' Rot, ben ik 'm met de jaren wel steeds meer -als artiest én als mens- gaan waarderen.
Als artiest omdat hij binnen zijn genre, zijn doelgroep was niet groot evenals zijn hits, keer-op-keer en vooral hardnekkig "Ik leef van miskenning en als je daar de charme van inziet, dan kun je ook niet verbitterd raken" z'n creatieve bestaansrecht wist te verzilveren.
Als mens omdat hij 'altijd zo gewoon lijkt gebleven'. Geen kapsones, altijd recht door zee, soms zelfs lekker dwars. Enfin, mijn generatiegenoten weten waar ik 't over heb.
Nee, waar ik 'm 't meeste om waardeer, en dat klinkt misschien een beetje starstruck, is het feit dat Jan Rot de eerste en enige BN'er (Bekende Nederlander, RED.), -weliswaar zes jaar na publicatie maar dan toch- een commentje gegeven heeft op een 'stukje', onder zijn eigen naam, op dit onvolprezen blog.
Het bericht zelf is al enige tijd geleden de digitale prullenbak in verdwenen, ik vond 't kennelijk niet eamel-waardig meer, maar gelukkig is daar Wayback Machine, et voilà; bewijs! 😁
En daarmee verdien je, vanuit dat beperkte eamel-perspectief, toch al gauw een plekje in de hemel, in wat voor vorm die ook mag bestaan.
Alle gekheid op mijn stokje; de wereld mist weer iets meer kleur met 't verlies van jou, Jan Rot.
Je zal node gemist worden… #ROCKINPEACE
Dag Piet †
Dy ferrekte kutkanker ek altiid!! 😡
Dag Piet.
We sille dy tige misse…
'Oant sjen' dan mar?
Ôfskie fan 15 heech
~ Dag, Sjoerd... ~
En toen was -ie dood.
Het zal een paar dagen erna geweest zijn. Ik was bij broer op bezoek en stond weer eens vroeg in de ochtend op zijn balkon van het uitzicht te genieten.
Wat me triggerde weet ik niet, wél weet ik dat er iets niet klopte aan dat uitzicht. Er was iets off, anders dan anders. En toen drong het besef tot me door; het keukenkastdeurtje. Het was dicht!
Als je het hier een beetje gevolgd hebt, de laatste jaren, weet je dat ik een merkwaardige fascinatie heb ontwikkeld voor dat ene specifieke deurtje.
Het stond namelijk ALTIJD open, en dat al minstens dertig jaar lang.
Tot vandaag, dus.
En doe wie -er dea.
It sil in pear dagen dernei west hawwe. Ik wie by broerke op besite en stie wer ris betiid yn de moarn op syn balkon fan it útsicht te genietsjen.
Wat my triggerde wit ik net, wol wit ik dat der wat net kloppe oan dat útsicht. Der wie wat off, oars dan oars. En doe krige it besef; it keukenkastdoarke. It wie ticht!
Asto it hjir in bytsje folge hast, de lêste jierren, wist do dat ik in opmerklikke fassinaasje ûntwikkele ha foar dat iene, spesifike doarke.
It stie nammentlik ALTYD iepen, en dat al op syn minst tritich jier lang.
Oant hjoed, dus.
