Jubileum
60 Jier Deit op Mem
Ûs Deit & Mem wiene earjuster 60 jier op mekoar. Da's in hiel ein.
Dit bliide feit moast fansels fierd wurde. En om dat te foar mekoar te krijen hie ik as selsbeneamd kampagnelieder fan de famylje it foartou nommen om ien en oar yn goeie banen te leiden.
Soks begjint fansels mei media oandacht: gemeente belje, it lokale Sufferdsje en ek waard der iensidich besletten gjin oermjittich feest te organisearjen want it mei neat kosje wy bliuwe fansels beskieden.
It wie de kranteman dy besleat dat ús mem har webside ek noch efkes ekstra oandacht nedich hie. De Fryske Carmiggelt. 😂
Dat heuglijke feit moest natuurlijk gevierd worden. En om dat te bewerkstelligen had ik als zelfbenoemd campagneleider van de familie het voortouw genomen om een en ander in goede banen te leiden.
Zoiets begint natuurlijk met media aandacht: gemeente bellen alsook het lokale Sufferdje en ook werd er besloten geen eenzijdig uitbundig feest te organiseren want het mag niks kosten we blijven natuurlijk bescheiden.
Het was overigens de krantenman die besloot dat ons moeders' website ook nog even extra aandacht nodig had. De Friese Carmiggelt. 😂
59 jier
Us Deit en Mem binne hjoed njoggen- en fyftich (59!) jier by elkoar.
Lokwinske! Dat is hjoed-de-dei in hiele prestaasje. 😁
Spitich dat ik der net by wêze kin mar takom jier meitsje wy d'r in écht feestje fan, mei in boargemaster én Oranjekoeke. Beloofd!
Gelokkich hat ús broerke in beskieden boskje blommen (njoggen- en fyftich reade roazen!) organisearre út namme fan ús allegearre.
Ek do tige bedankt, broerke!
14 jaar eamel.net
Bestond internet's minstgelezen dit webplok twee jaar geleden nog gewoon twaalf jaar, het jaar daarop was -ie ineens dertien.
Vandaag echter werd het veertien jaar en voor je 't weet zit er een patroon in.
Nu zou ik natuurlijk –net zoals in vorige jaren– iets ludieks kunnen doen onder het mom van 'kijk 'ns wat ik allemaal ge-webplokt heb!' maar dat wordt zo onderhand ook een beetje een uitgekauwd concept.
En daarnaast; als je dat allemaal had willen zien, had je het toen wel gelezen, niet dan? Nou dan.
Anyhoe. En toen kreeg ik een epifanie.
Alle gekheid op mijn stokje; we staan er niet vaak bij stil, wij webplokkers, maar zo'n online poëziealbum als deze staat of valt natuurlijk met z'n lezertjes.
Want wat is een blog als je niemand hebt om al dat moois mee te delen? Dan zou ik net zo goed een papieren dagboek kunnen bijhouden en onder mijn kussen stoppen, nietwaar?
Bijna 2.000.000 views can't be wrong, zeggen we dan in Friesland.
Toeval of niet maar onlangs kwam ik onderstaand filmpje tegen en ik kan niet anders zeggen dan dat de maker ervan (geen idee wie 't is, deze meneer. Ik vermoed zo'n vlogger) precies datgene verwoordt wat ik eigenlijk had willen zeggen: Jullie Zijn de Beste! Op naar het vijftiende jaar!