Time-lapse
Uit de conceptmap
Deze kwam ik onlangs tegen, in de Conceptmap-van-nooit-gepubliceerde-'creatieve'-uitspattingen, uit een tijd waarin ik kennelijk nog de energie kon opbrengen om dit soort dingen te doen. Vermoedelijk omdat hij niet lijkt op diegene op wie hij zou moeten lijken. Althans, ook dáár een vermoeden want… wie moét het eigenlijk vóórstellen?
Werkelijk waar, schiet mij maar in een kapotje.
Hoe het ook zij. Omdat weg ook maar wég is, én ik er destijds toch een soort van tijd in gestoken heb, besloot ik afgelopen nacht zomaar een willekeurig liedje onder deze volstrekt willekeurige meneer te monteren, om het geheel niet verloren te laten gaan in Het Grote Niets.
En zó.. zo komt Jan Splinter door de lockdown winter.
Nou, dat was mijn bijdrage aan vandaag. En hoe was jouw dag, zover? 😂
I came across this one recently, in some Drafts-folder of never-published-'creative'-indulgences, from a time when I apparently still had the energy to do things like this. Probably because 'it' doesn't look like the person it should have looked like. Although, that's an obvious presumption because … who is 'he' actually supposed to represent?
Really, shoot me in a camel's butt.
Anyway.
Because gone is really góne, and the fact I apparently found it worthy to spent some time on, I decided last night to just edit some random song in the background of the creation of this absolute-random gentleman, so it won't get lost in The Great Beyond.
And this is how John Splinter gets through the lockdown winter.
Well, that was my contribution to today. And how was yours, so far? 😂
De Âlde Man en de See
Harde Woei Me Anus
De berichten waren nog wel zo veelbelovend; daken van huizen, dui-zen-den zeesterren en overmaatse schelpen op 't strand, spontaan opstijgende mensjes én golven van minstens drie meter (oké, die laatste bedenk ik erbij want wishful thinking). Een storm die z'n weerga niet kent. Dat was even gelee!!1!
En dus bedacht ik me de avond ervoor; waar anders dan aan het strand kun je golven zien? Want dat schreeuwt om vastgelegd te worden op des eamels beelddinges!
In eerste instantie was het plan om vroeg op weg te gaan naar Hoek van Holland maar internet vond dat geen goed idee; omgewaaide vrachtwagens, dikke files en wat dies meer zij en dus besloot ik mezelf gister naar Rockanje te begeven. Ook leuk.
"Rockanje ligt aan een baai. Daar waait 't niet." gaf mijn mevrouw me nog wijsneuserig mee maar helaas; je bent én man én Fries en da's een dubbele handicap en dus was dat een advies tegen mijn dovemansoren.
Enfin.
En zo kon het zomaar gebeuren dat ik gisterochtend een beetje beteuterd gedesillusioneerd stond te staan aan het kabbelende water van Rockanje. Aan een baai. Want geen wind. Want een baai. 😡
Oké, toegegeven; een dag later vind ik nog steeds zand in lichaamsholtes waarvan ik het bestaan niet eens wist, maar feit blijft dat de golfjes hooguit twintig centimeter waren, zeesterren in geen velden of wegen te bekennen waren, er geen mensjes voorbij kwamen vliegen maar ik wél afstand heb moeten doen van enkele van mijn tenen wegens verregaande staat van Ischemie.
Maar goed; omdat "als 't niet ken zoals 't mot, mot 't maar zoals 't ken" restte mij niets anders dan wat plaatjes te schieten van die abundante zandbak en er terloops nog even een kek filmpje van te fabriceren.
Hoera!
En dat.. dàt was de 'beruchte' storm van 18 januari in het Jaar Des Heeren 2018. En hoe was jouw dag? 😢