Hm.
Dàt zet de term Action in Action Man toch ineens in een heel ander perspectief…
(Vergeet je geluid niet aan te zetten)
Life-action-fapping. Yeah right.
😂
Tralala!
Oh, Jessicaaaaahhhhhh!
Oink, oink
Toegegeven; 't wicht schijnt zo dom als het achterend van een varken te zijn (van horen zeggen, hoor. Ken 'r verder niet), maar ooh.. wat is 't een lekker wijf ding mooie vrouw.
Ik zou zeggen; doe jij m'n auto ook es ff wassen.
Oh. Lekker nummertje. Dat ook. 😁
Jem – They
En ineens komt daar een nummerke voorbij wat absoluut niet past binnen de hedendaagse norm van op-een-ritme-pratende-negerts-donkere-medemensen, bling-bling, gierende gitaren en koud geproduceerde synth-geluiden.
Wel een Dido-achtige tune in de stijl van een jaren-zeuventig–Thijs van Leer (de backingvocals in dit geval) in een wonderlijke combinatie van Bouzouki-getingeltangel met een vette bass.
Geen nummerke ook wat zich mag scharen in de Galerij der Groten maar wel zo ongeveer de halve dag in je kop blijft hangen en er met nog geen tien paarden is uit te slaan. Ter kennisgeving.
Binnennn!!1!
