Ik was 'm al een tijdje kwijt, dat ene filmpje van 's werelds mooiste kerkhof*, gemaakt tijdens de Parijs-reis van Madame & Moi.
“A visit to Père-Lachaise in Paris adds a year to one's life”
―
Hoe het ook zij. Hij was dus verdwenen, dat vermeende beeldwerkje uit 2008, nadat ik mijn nabeeldsite had opgeheven wegens lui en back-up archieven in gebreke bleven wegens crash.
Tòt afgelopen week, toen ik met zo'n datarecoverydingetje ineens allerlei verrassends uit het verleden oprakelde; foto's van lang geleden, documenten, porno familie-videootjes en wat er nog meer op te rakelen valt.
*=aanname. Zò vaak kom ik niet op wereldse kerkhoven
Feitelijk is het natuurlijk een filmpje van niks, zeker vanuit een professioneel perspectief. Iedere boerenlul met een -gratis- programmaatje als Ulead kan dit.
Pleurt er een vrolijk deuntje onder (in dit geval Comptine d'Un Autre Été uit dat smakelijke Amelie), et voila; sféér.
Nee, dit filmpje staat voor méér, véél meer. Het staat voor
* Parijs, de Stad van de Liefde;
* Mijn Liefde voor de stad Parijs;
* het eerste, échte samen-op-stap met Mon Femme én voor;
* L'Amour in het algemeen;
* De Vergankelijkheid én voor
* Carpe Diem.
Kortom; jij ziet een lullig, belegen filmpje. Ik zie Melancholie en De Wens Dat Alles Mag Blijven Zoals Het Is … 😍
