Eamel’s Jaaroverzicht 2017

 

Het was een karig jaar, dit jaar.

Althans; vanuit een blog-perspectief.

Hooguit een drie-, viertal blogjes per maand, da's zo'n beetje de opbrengst van 2017.

Er is veel gebeurd in Huize Eamel, en er staat ongetwijfeld nog veel meer op stapel, echter is niet alles tot op heden geschikt voor publicatie gebleken.

Niet voor nu maar wie weet voor in de toekomst.

Desalniettemin zijn we hier gewend van datgene wat er wél staat een handzaam overzichtje te maken -↓ zie onder de streep ↓- (hier dat van 2016), opdat één en ander zich openbaart wat u, zeer gewaardeerd lezert, wellicht over het hoofd heeft gezien. Geeft niks, dat overkomt ons allemaal wel eens.

Enfin. 

Voor wat betreft de toekomst van dit blog: wat kunt U bijvoorbeeld hier verder nog verwachten in 2018?

 

 

  • The Perquin Papers. Bijzonder aangename correspondentie inzake een al dan niet vermeende amoureuze historie tussen de nu nog Dichter des Vaderlands en moi. Meer ga ik daar nu nog niet over zeggen. #cliffhangert;
  • Als alles goed gaat, gaan we hier verhuizen, het komende jaar. Qua fysieke stenen, niet qua blogje. Verder voor u niet zo relevant maar toch. Fingers crossed;
  • Verwacht méér openheid van uw eamel. Letterlijk àlles wat u altijd al over mij wilde weten. Dus; mijn complete doopceel, van A tot Zee. Want anonimiteit, dat kan écht niet meer in 2018;
  • En, in het verlengde daarvan: is dit laatste jubileumjaar het einde van het personage eamel op de internets, as we know it? 22 augustus 2018 zullen we het weten…

Mochten er hier geen updates meer plaatsvinden wegens niks gebeurd, rest mij niets anders dan u alvast een keifijn uiteinde toe te wensen en, mocht u niet in het bezit zijn van een uiteinde, een gezond 2018!

Tenslotte, voor de geïnteresseerden, des eamel's negen meest gelik(e)te Instagram bijdragen van het afgelopen jaar en hier zunne populairste Youtubes. Zo. Nu weet U àlles. 

Read more

#snowface

 


 

#snowface

Weer zo'n rage-dingetje waar we hier thuis niet om heen kunnen. En dus sta je om half twaalf 's avonds te blauwbekken in de tuin 'omdat 't weer zo'n fijn, nietszeggend postje opsmijt'.

Gelukkig was mijn mevrouw zo sportief hierin mee te gaan want hoe anders leg je zoiets vast?

En natuurlijk onderging zij hetzelfde lot:

 


 

Read more

En toen was het winter


 

Verder niet zo heel bijzonder, dit stukske; sneeuw hebben we tenslotte allemaal gezien, vandaag.

Maar 't feit dat het al even geleden is dat er überhaupt iets van dat witte goedje naar beneden kwam is wél een postje waard, me dunkt.

Tel daarbij op dat 't (hopelijk) één van de laatste updates is inzake mijn tuin en het zou bijna een schande zijn om er niet over te schrijven.
Anyhoe.

 

Vanmorgen voor de leut even m'n statief voor het bovenraam geplempt, Iphone erin, iMotion timelapse-appje aangeslingerd ét voila; enkele uren later een beeldend verslag van vallende sneeuw op een dijk in ons Oud-Beijerland onder begeleiding van Vivaldi's Four Seasons, Second Movement (Winter), Largo.

Je weet tog.

Enfin. Wat ik zeg; niet erg bijzonder maar 't is er tenslotte weer één voor de annalen.

 

Read more