Nou, vooruit dan.
Principeloos als ik ben, toch maar ff de dames Klemann een plaatsje gegeven op den servert.
Tsjek hunnies out. Mocht je daartoe de behoefte voelen. #yummy
Zeg Maar Nee, Dan Krijg Je Er Twee | (*)(*) + (*)(*)
Ter lering ende vermaeck.
Yessss! He's here! Ik was al bang dat ik toch weer gedwongen werd mijn avonden zielig en niks-om-handen-hebbende te moeten doorbrengen, maar gelukkig; Let there be light!
We hebben er goddamn lang op moeten wachten, wij, die-hards. Maar eindelijk; HIJ komt eraan. Vervelend, hoor: wordt 't nog rustiger in web-logland. 😂
Anyway. Voor de liefhebbers: watch the trailer. Breathtaking.
"Bitch I'm Madonna"
Toen nog geen kunsttieten maar wel een stevige jaren-zeventigbos.
Tussen d'r benen, welteverstaan.
Anyway-tjes. Een galerij met al-dan-niet-Blote Madonna's. At your service.
NB. Alle gekheid op m'n stokje; ze was leuheuk. Lekker koppie, leuk figuurtje. Nou ja.. dat dus. 💕
Photo's: Michael McDonnell, Lee Friedlander, Martin H.M. Schreiber (?), inknown.
Vanaf '87 ben ik er lid van geweest: de LC. Tot ongeveer 10 jaar later. En daarmee de gewoonte ontwikkelt om 's morgen vroeg, anderhalf uur voor ik naar m'n werk zou gaan, de krant uitgespreid en uitgebreid, van voor naar achter, van boven tot onder, door te spitten. En ik kan mij herinneren dat …
"Eamel, wosto een stikje bolle hawwe?"
"No, lekker, Mem! Lit mar, Mem! Ik doch it sels wol efkes. Dan kin Mem sitten bliuwe! Leaf, no?"
"Is goed, soan. Do bist een goeie jonge."
"Tige tank, Mem! Ik fyn Mem ek wol leaf, hjear!"
Ik sta op.
Loop naar het aanrecht en begin vol enthousiasme een "stikje bolle te smarren"…
Tot het me zit aan te gapen.
Vanuit een plastic bakkie.
Euh..
Ieuw.