Een ieder die mij een beetje kent weet ik dat ik een gesoigneerde, beschaafde jongeman ben die goede manieren, distinctie en, uiteraard, normen & waarden hoog in het vaandel heeft staan.
Ik ben dan ook wars van platvloerse banaliteiten en hou me verre van alles wat zich als ordinair dan wel beneden mijn niveau manifesteert.
Hoewel 't een schier onmogelijke actie lijkt, ik ben tenslotte roomser dan de paus, verviel ik gister geheel onverwacht uit mijn rol. Tijdens mijn dagelijkse, informatieve surfrondje werd ik namelijk ongewild geattendeerd op Anna from de Steets.
Anna from the Steets is volledig in contrarietas met datgene wat ik als toonbeeld van zedigheid voor ogen heb en dientengevolge de ultieme belichaming van 'fout'.
Een massieve siliconen voorgevel, een sletterige speels-ondeugende outfit en hakken waar je op de Maasvlakte geen slecht figuur mee zou slaan.
Het bleek echter de broeierige combinatie van juist deze elementen tezamen wat bij mij de testost.. de tostesto.. de tistost.. de hormonen door den vlezige, kloppende aderen joeg als ware het een tsunami welke bruut tegen m'n hormonale klippen omhoog sloeg…(hijg, hijg)
En restte mij, na dit visuele bacchanaal waar ik me dankbaar aan laafde, niets anders dan mezelf op de knieën te werpen en onze Lieve Heer hemelschreiend maar ook in tranen te danken voor dit Geschenk Gods, deze Parel uit den Hemelsche Onbevlekte Schoot. Dank, Heer!
Dank voor Anna from the Steets!
Neuqen iemand? 😂😂😂
