Kerst 2016:jàren geprobeerd die akelige 'feestdagen' buiten de deur te houden wegens een hoog gehalte aan nepperigheid maar om toestanden zoals deze te voorkomen, ontkom ook ik er niet meer aan.
Maar goed; alles beter dan een vleesboom in je huis. Toch? Niet dan?
en dat ferrekte keukenkastdoarke fan skilder Sjoerd de Vries
Al sinds Broer er tegenover kwam te wonen, inmiddels meer dan twintig jaar geleden, intrigeert het me mateloos; het keukenkastdeurtje van de overbuurman dat altijd open staat.
Sterker nog; irritatie is misschien meer op z'n plek. 'Doe dat kastje nou eens dicht!' wil ik roepen naar de bewoner als ik weer eens op Broer's balkon sta te contempleren. Maar er is geen bewoner. Het huis staat altijd leeg.
Zo lijkt het.
Enfin.
Ik wist al vrij snel dat 't huis niet gebruikt werd zoals oorspronkelijk de bedoeling was; het is nl. Sjoerd de Vries' atelier.
Voor wie 'm niet kent; Sjoerd is van 1941 en daarnaast een bijzonder getalenteerde schilder, beeldend kunstenaar en graficus en geboren en getogen in Oudehaske, een dorpje dicht tegen Heerenveen. +
Dat alles wist ik niet. Wat ik wél wist was dat Sjoerd een merkwaardig mannetje leek, elke oudere Heerenvener weet waar ik 't over heb als je 'm weer eens op z'n vouwfietsje over straat ziet karren, in z'n lange jas en op z'n hoofd die onmiskenbare, zwart vilten hoed.
Het kan zijn dat ik iets bevooroordeeld was; mijn oudste broer Tsjeard, Rust In Vrede, had nog wel eens een aanvaring met Sjoerd, als men elkaar tegenkwam in de stationsrestauratie, al dan niet in een benevelde toestand.
Hoe het ook zij; ik dacht er het mijne van, van Sjoerd en dat eigenaardige, ietwat scheve keukenkastdeurtje, wat altijd open staat.
Al sûnt Broer der tsjin oer kaam te wenjen, ûnderwilens mear as tweintich jier lyn, yntrigearet it my geweldich; it keukenkastdoarke fan de oerbuorman dat altyd iepen stiet.
Sterker noch; argewaasje is miskien mear op syn plak. 'Doch dat kastje no ris ticht!' wol ik nei de bewenner roppe as ik wer ris op Broer's balkon stean te kontemplearjen. Mar der is gjin bewenner. It hûs stiet altyd leech. Sa liket it.
No ja.
Ik hie al ridlik gau troch dat 't hûs net brûkt waard, sa 't eartiids de bedoeling wie; it is nl. Sjoerd de Vries' atelier.
Foar wa ‘m net kin; Sjoerd is fan 1941 en dêrneist in bysûnder talintearre byldzjend keunstner, skilder, grafikus en hikke en tein yn Aldehaske, in doarpke tichte by It Hearrenfean. +
Dat alles wist ik net.
Wat ik wol wist wie dat Sjoerd in nuver mantsje like, alle âldere Feansters wit wêr 't ik oer ha, ast 'm wer ris op syn optearfytske oer strjitte karjen sjoschst, yn syn lange swarte jas en op ' e holle dy ' t ûnmiskenbere swart filten houd.
It kin wêze dat ik wat befoaroardield wie; myn âldste broer Tsjeard, Rêst Yn Frede, hie noch wol ris in oanfarring mei Sjoerd, as men inoar tsjinkaam yn de stationsrestauraasje, al dan net yn in beskonken tastân.
Hoe ' t ek wêze mei; ik fûn der wat fan, fan Sjoerd en dat nuvere, wat skeane keukenkastdoarke, wat altyd iepen stiet.
Vooropgesteld; mijn laatste smartphoneIphone is altijd de beste telefoon die ik tot dan toe heb gehad. Sneller, betere foto's en, wanneer ge-jailbreakt, nòg meer mogelijkheden dan alle voorgaande toestellen bij elkaar.
KAN NIET ZONDER
Ik doe er m'n bankzaken mee, m'n navigatie, ik bekijk er mijn porno films op wanneer ik in bad lig, of live naar DWDD. Mijn telefoon- en Whatsappgesprekken worden automatisch opgenomen en in de cloud gezet -je weet nooit wanneer zoiets handig uit kan pakken- en wanneer niet, heb ik daar een voice-mail appje voor. En, zoals gezegd, sinds de kwaliteit van die iFoto's gevoelsmatig die van mijn Nikkon 300D zwaar overtreffen, kan ik ook dààr niet meer zonder.
Of toch wel?
KUREN
Circa twee weken geleden begon mijn Iphone 6+ vreemde kuren te vertonen; het liet volstrekt willekeurig een grijze balk aan de bovenkant van het scherm zien maar erger; de 'touch' bediening deed niks meer.
Bummer. 😡
De 'Home'-knop daarentegen deed het nog wel en ook het 'swipen' gaf geen probleem maar verder dan dat kwam ik niet. Mùùrvast, dat ding.
JAILBREAK?
Eerst dacht ik dat het aan de jailbreak (ssst!) lag, het komt vaker voor dat zoiets mijn telefoon (softwarematig) om zeep helpt, maar ik kwam er al gauw achter dat het een wereldwijd probleem betrof.
'TOUCH DISEASE'
Om een lang verhaal kort te maken; men noemt het 'Touch Disease', het heeft iets te maken met de solderingspuntjes bij de chip die -bij regulier gebruik- loslaten wegens ontberen van een metalen beschermingsplaatje -wat alle andere Iphones wél hebben- en, oh ja; iets met ontbrekende underfill (da's de snot die ertussen hoort te zitten).
GARANTIE ME REEDT Anyhoo. Gevolg is een volledig onbruikbare telefoon en Apple ontkent, zoals gewoonlijk, zijn verantwoordelijkheid:
"Apple geeft een garantie van 1 jaar. Jouw toestel is 18 maanden oud dus de tering voor je"
Als Femke-fan van het eerste uur –'t is een schatje– én liefhebber van hardlopen, kon ik niet anders dan blij reageren op het initiatief van Omrop Fryslân om, onder de jaarlijkse 'Simmer Yn Fryslan'-vlag, 'Beweging' het thema van deze altijd vrolijk zomercampagne te laten zijn.
MAAR WIE IS FEMKE?
Dat kan zij het beste zelf omschrijven maar, naast zuster-van die àndere De Walle (ook fijn!), kende ik haar voornamelijk als de Fries-frisse, sensuele stem van Omrop Fryslân, de omroep die ik zo koester sinds ik uit Friesland vertrokken ben.
Het Femke-famke en OmropFryslan maken het dagelijkse leven dragelijk voor een Fries-om-utens, in het hectische leven wat Randstad heet.
(Tekst gaat verder onder het filmpje)
As Femke-fan fan it earste oere –'t is in skatsje– én leafhawwer fan hurdrinnen, koe ik net oars as bliid reagearje op it inisjatyf fan Omrop Fryslân om, ûnder de jierlikse ‘Simmer Yn Fryslân‘-flagge , ‘Beweging‘ it tema fan dizze altyd fleurich simmerkampanje wêze te litten.
MAR WA IS FEMKE? Dat kin it frommeske it bêste sels omskriuwe mar njonken suster fan dy oare De Walle (ek noflik!), koe ik har benammen as de Frysk-frisse, sinsuele stim fan Omrop Fryslân, de omrop dy ' t ik sa koesterje sûnt ik út Fryslân fuort bin.
It Femke-famke en Omrop Fryslân meitsje it deistich libben dragelijk foar in Fries-om-utens, yn it hektyske libben wat Rânestêd hjit.