België – eamel

3 dia's

2 febrewaris 20222 febrewaris 2011

Zomaar drie dia's. 'k Vond ze in een ouden doosch.

Geen idee wie 't zijn, waar men verblijft en hoe lang dat geleden is. Gezien de toestand van deze beeldjes ongetwijfeld ergens laat jaren '60 of vroeg '70. Lijkt me iets van de Ardennen, zomerkamp o.i.d. Gevalletje 'had er best bij willen zijn'…

Bizar eigenlijk, hè? Ik heb hier drie dia's waarop mensen staan die niet weten dat ik die dia's heb. Mensen met een leven (of niet), kinderen wellicht, iemand met status of 'gewoon' een moeder, een vader. Zijn zij gelukkig? Leven ze überhaupt nog? Dat soort dingen vraag ik me dan weer af…

Hoe dan ook; voordat zij in het ronde archief verdwenen nog even vastgelegd voor de eeuwigheid #googlecacheismyfriend

Kasteel Mesen 1 (portrait)

♥ Mei It Famke Op Stap ♥

31 oktober 202417 maaie 2010

Afgelopen vrijdag ging (nu wél) een lang gekoesterde wens in vervulling: het digitaal vastleggen van datgene wat waarschijnlijk tot het mooiste Vlaamse Culturele Erfgoed gerekend mag worden … Kasteel Mesen in Lede, Belgie.

Omdat her en der op de internets veelvuldig gesproken wordt van bewaking, valse waakhonden en andere ambtenaren besloten we 't over een andere boeg te gooien: die van de bluf.

Elk getooid met een officiële bouwhelm (Oke; HSL stond erop maar weet zo'n Belg veel), zo'n reflecterend vest en een wapperende -Nederlandse- perskaart togen we richting Lede.

Daar aangekomen bleek waar we al bang voor waren; rondleidingen behoorden tot het verleden en aan de hoeveelheid bouwketen te zien was men al begonnen met de sloop van deze Grande Dame.

Mijn mevrouw Moos, slank van zichzelf, zag kans zich door een hek heen te wurmen wat mij, gezien mijn postuur, helaas niet ging lukken. Gelukkig had ik hierop geanticipeerd door in de gauwigheid m'n keukentrap m'n auto in te slingeren.

Goed.

Trap tegen de muur (als in 'ladder'), cameratas en vervolgens mezelf eroverheen gejetst en daar gingen we.

Kennelijk werken Belgische sloopmensen niet op vrijdagmiddag want het was doodstil in het voormalige park.

Naarmate we de ingang van 't kasteel dichter naderden overviel ons een gevoel van opwinding.

Opwinding zoals je vroeger, in je puberteit, nog wel eens kon hebben wanneer je iets uithaalde wat niet geheel door de beugel kon.

Enfin. De Dame overtrof onze stoutste verwachtingen: verval in haar mooiste vorm.

Tastbare melancholie…

(excuus voor wobbly filmkwaliteit; gefilmd met een prehistorische Nokia o.i.d. 😂)

Bij het betreden van de kapel vielen we beiden stil. Met een beetje fantasie hoorde je glasheldere klanken door de ruimte echoën, van muur tot muur: Mozart's faure In Paradisum, geproduceerd door katholieke en toch nog onschuldige kinderkeeltjes….

Het werd een fantastische dag.

Van de ene verbazing in de andere. En aan het einde van deze euforische ervaring konden we ons maar een ding afvragen… Hoe is het mogelijk dat men sloop van dit pand toelaat? Waar is de Werelderfgoedlijst als je hem nodig hebt?!?

(LEES OOK DEEL TWEE)

↓ Galerij 1 (portrait) onder de streep ↓ | Galerij 2 (landscape → hier (opent nieuwe pagina))

Kasteel Mesen 2 (landscape)

♥ Mei It Famke Op Stap ♥

31 oktober 202416 maaie 2010

"We gaan het kasteel voor een gedeelte renoveren, dit renoveren zal gebeuren met de stenen van het gedeelte dat niet meer te redden is." (..) Maar ook: "Ik wil van geen redding meer weten: 'Het contract voor de sloop is getekend en bovendien is er geen maatschappelijk draagvlak om het kasteel te behouden." – Burgemeester Geert Grepdon van Lede:

En hoe is 't in godesnaam mogelijk dat zo'n leugenachtige draaikontenburgemeester, tezamen met z'n laffe schepenen, besluit om alsnog dit historische juweel te laten plaatsmaken voor een, nota bene, betonnen serviceflat inclusief parkeergarage?

(Ik heb 't er al eens eerder over gehad: België is geen held als het gaat om cultureel erfgoed (excusez voor die paar Belgen die dat besef wél hebben) maar dat zal te maken met hebben met 't feit dat 't land al drie keer failliet is verklaard (of whatever)).

Oké, dat de beste man in z'n eentje niet verantwoordelijk gehouden kan worden voor 't verval van Mesen -laat staan van België– is tot daar aan toe (daar heeft men in 1970 wel eventjes keurig voor gezorgd door procedurefouten in de monumentenaanvraag te maken om 't stelselmatige verval vervolgens aan de bureaucratie over te laten).

Maar hoe kan het dat de macht over een kasteel wat dus al tien (!) eeuwen bestaat en vele oorlogen en generaties heeft doorstaan, bij één rechtspersoon komt te liggen, die slechts zes jaar -een vlek in de tijd- aan die macht is, komt te liggen?!?

Je kan veel van die 'Ollanders zeggen, maar dat zou werkelijk in Nederland nooit gebeurd zijn!

Hoe dan ook. Het internet staat bol van de liefhebbers van dit pand wat ooit een kostschool/internaat is geweest, een jeneverstokerij, een suiker- en later een kali raffinaderij en een tabaksfabriek.

Eén van de mooiste en meest informatieve sites is deze die keurig laat zien hoe 't vroeger was maar maar vooral nú is. ( 1. | 2. | 3. | 4.| etc.)

(Gefilmd met een prehistorische Nokia o.i.d. en op driekwart snelheid gemonteerd, vandaar een chronische sloomheid in mijn stem en dito bewegingen 😅)

Tja. Wat kan ik er verder nog van zeggen?

De sloop vervolgt vandaag en uiteindelijk zal haar schoonheid, de schoonheid van Kasteel Mesen, slechts bewaard blijven in de herinnering van hen die het na aan het hart ligt.

Ik troost me met de gedachte dat wij waarschijnlijk de allerlaatste bezoekers zijn geweest die -bijna letterlijk- na tien eeuwen als laatste het licht hebben uitgedaan en de deur achter ons gesloten…

(LEES OOK DEEL ÉÉN⁾

↓ Galerij 2 (landscape) onder de streep ↓ | Galerij 1 (portrait → hier (opent nieuwe pagina))

Tania; The Saga Continues

20 novimber 20217 febrewaris 2010

09:53 eamel: haha.. nou, dank je wel… ik was ook niet van plan 100 euri's over te maken 😂

09:54 willem: denk het niet

09:54 willem: kun je beter naar paren clubs gaan

09:54 eamel: heb nog een heel verhaal over haar geschreven op mn weblog.. vandaar mijn nieuwsgierigheid

09:55 eamel: http://www.eamel.net/entry_3221.php

09:55 eamel: een soort onderzoeksjournalistiek, zeg maar 😂

09:57 willem: goede zaak mooi stukje

09:57 eamel: maar als ik t goed begrijp heb jij 100 euro betaald en voel je je genaaid?

09:57 willem: was bij mij ook zo

09:57 willem: ja

09:57 eamel: 't is allemaal nep, joh…

09:57 willem: behoorlijk

09:58 eamel: en al die andere profielen? die stelletjes? ook nep?

09:58 willem: was bij andere site altijd opgepast

09:58 willem: soms wel en soms niet

09:59 eamel: welke andere site?

09:59 willem: zullen wel wat echte tussen zitten

09:59 eamel: heb je al eens op Tania gereageerd dan?

09:59 eamel: oh vast wel

09:59 eamel: volgens mij kun je beter bij secondlove zitten. of c-dating.nl

09:59 willem: volwassen dating

10:00 eamel: precies

10:00 willem: c dating is ook nep

10:00 eamel: maar jij hebt dus geen reactie gehad van Tania?

10:00 willem: second love weet ik niet

10:00 eamel: joh, c-dating ook nep?

10:01 willem: nee en van sommige damens wel maar daar op weer geen antwoord

Het bleef een tijdje stil aan 't front. Ervan overtuigd dat onsch schone Tania (_{eerlijkdiscreet@googlemail.com}) zich betast voelde in haar frauduleuze kruis en zich terug trok in heur spreekwoordelijke schulpje, restte mij niets anders dan het voorval te vergeten.

Exit Tania (_{eerlijkdiscreet@googlemail.com})

Tot er vandaag een mail van 'haar' via mijn webhoster binnen fiedelde. Tania (_{eerlijkdiscreet@googlemail.com}) googled her name en stuitte kennelijk op mijn postje rondom haar virtuele hoax:

Helaas, uw eamel zou eamel niet zijn als dit gegeven niet vertaald zou worden naar het bericht wat u nu onder ogen heeft.

We hebben hier tenslotte van doen met een aantal raszuivere Belgische crapule die inmiddels de hele internets hebben volgespamt in de hoop dat men vooral de eurootjes laat wapperen op die Vlaamse fapsite om vervolgens van een koude kermis thuis te komen als men erachter komt dat het merendeel nepprofieltjes betreft. Zoals die van 'ons Tania'. Weg €100. Pfft.

Kortom: 'Tania' (_{eerlijkdiscreet@googlemail.com}): je kan munne kont kussen.

Kasteel Mesen I (epiloog)

Dat Wat Was Naar Niet Meer Is...

31 oktober 20247 febrewaris 2010

Kwamen we de vorige keer nog keurig uit in Oostende dankzij een tweetal TomTom's die 't niet met elkaar eens kon worden; vandaag echter geraakten we precies daar waar Het Grote Plan ons heen had moeten voeren: Kasteel Mesen in Lede.

Omdat plannen bij mij nooit zo briljant uitpakken zoals zij oorspronkelijk bedacht zijn viel ook dit bezoek -uiteraard- weer onder de categorie 'story of my life'.

Niet alleen waren we ruimschoots te vroeg (of te laat. 't Is hoe je 't bekijkt), zeg zo'n slordige anderhalve maand, maar viel onze aankomst ook nog eens samen met 't vallen van de duisternis.

Anyway-tjes; 3,5 uur rijden voor een ~~achttal~~ zestien foto's. Op afstand. In de schemer. Kut.

3 april mogen we weer. IJs- en weder dienende.
(Maar gezellig was 't wel 😂😊😍)