DWDD

Een Hond Gaat Op Reis

 

Een hond gaat op reis

Een hond verdwaalde op een keer
en hij verdwaalde steeds maar meer.

Op alle straten scheen de zon.
De hond kwam aan op een station.

Dat lange ding, wat zou dat zijn?
Hij wist het niet. Het was een trein.

Hij zocht een plaatsje eerste klas,
omdat het daar zo rustig was.

Die avond had het Jeugdjournaal
een vreemd verhaal:

een hond ging helemaal alleen
en eerste klas naar Heerenveen.

Nu heeft zijn baas hem afgehaald
en ook de lange reis betaald

en zit de hond op zijn gemak
weer bij zijn eigen etensbak

en hij vertelt aan ieder beest:
‘Ik ben in Heerenveen geweest!’

– Willem Wilmink

 

William Daigneault

Read more

Plog | DWDD denkt met u mee

 

Goed. Als nieuwbakken VARA-lid mag je natuurlijk best wel ontevreden zijn als blijkt dat datgene waarvòòr je onvrijwillig lid werd een dusdanige teleurstelling was dat je derhalve helemaal los ging in één of ander VARA feedbackformulier.

Blij verrast waren we dan ook toen er enkele dagen later een mail op de digitale deurmat lag waarin PR-dame Evelien een sterk staaltje damage control liet zien. Ons werd, ter compensatie van geleden leed, de mogelijkheid geboden om dan maar een ander VARA-esque programma bij te wonen.

Dit gebaar werd door ons natuurlijk met beide handen aangegrepen en zo kon het zomaar gebeuren dat wij ons, op drie december jl., 'ineens' in de analen van de Westergasfabriek in Amsterdam bevonden.

Toegegeven; het was dit keer onze eigen fout dat we die dag een beroerde plek kregen toebedeeld.

 

Waar ik geen leven heb en dus alle tijd om ergens op tijd te komen (hypothetisch; in de praktijk kom ik nooit ergens op tijd) hadden 'mijn vrouwen' méér tijd nodig; de ene vanwege het beschilderen van zweverige douche-tegeltjes en de ander van haar gezicht en die aanrijding onderweg was ook niet helemaal onze schuld.

Overigens is een file ook killing als je ergens op tijd moet zijn.

Enfin. Dat terzijde.

Drie kwartier te laat kregen wij de mogelijkheid live de kruin van Matthijs van Nieuwkerk te bewonderen alsook de achterkant van een batterij studiolampen, mochten wij ons laven aan het openlijke geflirt van Mart Smeets met één of andere Vlaamse Griet en zocht Échte Man Maxim Hartman de grenzen van De Goede smaak.

DWDD; een bescheiden beeldverslag.

 

Read more

Plog | 10 jaar DWDD

 

Dit stukje is eigenlijk een week oud. Maar omdat ik een geheimhoudingsverklaring ondertekend heb, extreem gezagsgetrouw ben én ik tijd nodig had om mijn eigen filmimpressie te monteren heb ik er een week mee gewacht.

Dat ik daarbij ook nog op de officiële uitzending wilde wachten opdat ik deze hieronder kon plempen speelt natuurlijk ook een rol.

10 jaar DWDD dus.

Ik kijk 't zo nu en dan en zo nu en dan kan ik 't wel waarderen. Niet altijd, vanwege de gebruikelijke drogredenen en vaak wel, vanwege de verrassing. 

Omdat mevrouw en ik samen té weinig ondernemen, zij heeft hààr leven en ik het mijne, besloten we dat het weer eens tijd werd gezamenlijk op pad te gaan.

 

Daar je in Nederland niet meetelt als je niet een keer klapvee geweest bent bij Pauw, Tan of DWDD, leek ons het jubileum van laatstgenoemde een uitgelezen moment daarvoor. 

Voor een uitgebreid verslag verwijs ik u naar onderstaande beeld werkjes.

Enkele trivia nog;

 – Twee van Jan Mulder's Vijf Ergernissen zijn komen te vervallen (niemand weet waarom);
– Valse gitaren; ook die hebben we node gemist in de uiteindelijke uitzending (zie mijn filmpje);
– Claudia de Breij kan écht niet zingen. Halina Reijn ook niet maar die is tenminste een lekker wief kan leuk acteren;
– Het is kouhoud in zo'n studio.

10 Jaar DWDD: een impressie.

 

Read more