Ik snàp ze niet.
Heb je een enorme Vlinderstruik tot je beschikking, ga je collectief in dat armzalige struikje ernáást zitten.
Maar goed; ik ben dan ook geen vlinder.
Rare jongens, die vlinders.
Efteling
Winter Efteling
(Voor een volmaakte beleving van deze uiteenzetting wordt aangeraden uzelve te laten begeleiden door de melodie, welke zich hieronder openbaart na het opdrukken van de play knop. Waarschuwing; een negatieve bijwerking zoals een repeterend bathema volgens het Earworm Principe behoort helaas tot de mogelijkheden.)
En toen kregen wij zomaar een paar weken geleden een mailtje van de meneer van de meterkast Eneco dat we op hunnie kosten voor de halve prijs naar de Winter Efteling mochten. Dat is zoiets als de Zomer Efteling maar dan koud.
En omdat we de wekelijkse boodschappen toch al in huis hadden, Van Gogh begint te vervelen, de KunsdtSalon ook maar gewoon zooitje plaatjes aan de muur is en we de improvisatietechnieken van Meryl Tankard zo onderhand wel kunnen dromen ("Wat beweegt ons?") besloten LAT-meisje en ik op die doordeweekse zaterdag de rode stoute schoentjes aan te trekken en ons op weg naar Kaatsheuvel te begeven om ons aldaar aan wat Laven te laven. En dàt… dat was een heule lange zin.
Enfin. De Efteling is niet zo heul ver weg, vermoedelijk omdat wij er redelijk dichtbij wonen, en dus waren wij er zo. We gingen naar binnen met nog driemiljoenmiljard andere Eneco-klantjes wat ons een warm gevoel van saamhorigheid gaf ten opzichte van de paupers die niet het genoegen van korting hadden mogen proeven. Ha!
Eenmaal binnen namen wij onze camera's in de aanslag opdat wij bij thuiskomst hierover beeldend zouden kunnen vertellen. Omdat de rest van u het park al minstens drie keer heeft bezocht in uw leven zal ik u niet vermoeien met de attracties die wij hebben aangedaan.
Goed. Blijft de vraag: wat hebben wij niet gezien?
Wel… Ik heb 'm wel horen roepen ("Papier hier! Papier hier! Dank oe wel") maar nergens gezien; Holle Bolle Gijs. Best wel knap eigenlijk als je bedenkt dat er twaalf van die gasten verspreid staan over het park.
Ook bleek de Grote Boze Wolf met recessie alsook de zeuven geitjes.
Het Spookslot was niet te vinden want mistig en de Fata Morgana (ik vermoed een Essent attractie) was gesloten.
Monsieur Cannibale mocht ik alleen maar naar kijken -ik was namelijk solidair met LAT-meisje; zij durft nergens in zolang het beweegt- maar heb nog wel een anderhalf uur met Sacha Distel's earworm rondgelopen in mijn kop.
Avonturendoolhof, De Vliegende Hollander, Diorama, Het Efteling Museum, Gondoletta, De Halve Maen, De Oude Tuffer, De Piraña, Raveleijn, Stoomcarrousel en -trein en Het Waterorgel?
Allemaal niet gezien.
Na zovele gemiste indrukken liet een Broodje Grootmoeder zich wel smaken en was het alweer tijd om ons moe maar voldaan naar huis te begeven.
Het was een Bijzondere Dag.
Over tien jaar weer.