En 'we' zijn weer begonnen: Start to Run. Poging drie.
Liep ik vorig jaar nog 'met gemak' acht kilometer, vandaag moest mijn tandvlees eraan te pas komen om maar voorbij de twee te geraken. Daaraan liggen diverse oorzaken ten grondslag die ik wellicht een andere keer uit de doeken doe.
Feit blijft dat dè reden waarom ik vorig jaar heb moeten stoppen nog steeds geldt; mijn knieën. Volgens hen die het kunnen weten loop ik als Donald Durk Duck en daar kunnen zelfs de lelijkste duurste schoenen geen verschil in maken.
Enfin. Volgens de dokter is het kaal of kammen; òf een vadsige vijftiger worden die zijn dagen slijt met een stevige burn-out, zwembandjes en teerlongen òf die Goddelijke 40+'er met een sixpack slanke taille en teerlongen, al dan niet in een rolstoel. Ik ga voor die laatste. Mèt of zonder kraakbeen.
En om mezelf te motiveren heb ik nog een kek speeltje op de kop getikt (spiegeltje) waarmee ik, samen met onsch Vlaams frieteke Evy, de route visualiseer.
Dames en heren, ik presenteer u: Start to Run 2011, les 1 van de serie 0-5 km.
Achteraf de longen uit m'n lijf gehoest en 't zweet uit poriën waarvan ik niet eens wist dat ik ze had maar daar staan exact 300 verloren calorieën tegenover. Dat dan weer wel. In ieder geval die marsepeinen mergpijp ook weer verantwoord.. 