Lief Dagboek. Eigenlijk wilde ik gister gaan klussen.
Nah ja; klussen is een groot woord want ik kan eigenlijk niks, maar het gaat om het idee.
Mijn tuindeuren hebben verf nodig en dus wilde ik de schuurmachine er tegen aan zetten opdat ik de komende dagen de boel kon schilderen.
Helaas kwam daar ineens ende onverwacht een hittegolf voorbij en werd het zomaar 32 graden. In de schaduw. Nu lag ik toch al op apegapen dus -poef!- wèg plan.
Uit de serie Klusse mei Durk vandaag een bijna geslaagde poging tot het ophangen van een loeizware spiegel.
Dat het wederom een uitdaging was blijkt wel uit navolgend beeldwerkje. Ik bedoel; een spiegel, een plankje en een euh.. deur. Hoe moeilijk kan het zijn?
Nou … 😡
Uit de serie 'Klussen met Eamel' vandaag; een nieuw #-je. Valt verder weinig over te vertellen; een plank, zeven stokjes, veertien schroefjes en één buurvrouw. Dat was 't wel zo'n beetje. Tot de volgende keer bij; 'Klussen mei Durk'! LEES OOK: Hekje twee; hoerentoeter
Een beetje lezer van dit blog kent zo ondertussen mijn reputatie op 't vlak van klussen. 't Is niet dat ik niet wil hoor, maar ik heb er gewoonweg niet het talent en vooral geen geduld voor.
Waar ik wél talent voor heb heeft opvallend genoeg altijd meestal soms met verf te maken; óf het gaat òm óf flebbert door de winkel óf gaat onherroepelijk over de vloer.
Behangen is ook al niet mijn Unique Selling Point en àls ik een klus per ongeluk wél tot een goed einde breng volgens de gebruiksaanwijzing mag ik er niet over praten wegens 'geheim'.
Enfin. Om een kort verhaal nog korter te maken.
Visualiseer je dit even; een lange, smalle tuin welke in de winter angst aanjaagt wegens veel te donker, een niet-terminale maar wel vervelende ziekte die als voornaamste eigenschap heeft dat ie er voor zorgt dat je de hele dag als een zombie extreem vermoeid bent en tenslotte een uitermate scherpe aanbieding van de Action.
Voila. Twee weken de teringtouwtyfus verder en zie daar; een romantisch verlicht gangpad door mijn onze Garden Of Sancuary. #blijvan #genieten
"As I look out to my garden
I feel a sense of pride
It really is a lovely room
Except it is outside."
Enfin. Om dat iedereen wel vanalles kan roepen heb ik besloten één en ander op bewegend beeld vast te leggen, opdat we die teringtouwtyfus klus nooit vergeten.
In bytsje lêzer fan dit blog kent sa ûnderwilens myn reputaasje op 't flak fan klussen. 't Is net dat ik net wol hear, mar ik ha der gewoanwei net it talint en benammen gjin geduld foar.
Wêr ik wòl talint foar ha hat opfallend genôch altyd meastal soms mei ferve te meitsjen; óf it giet om óf it flebbert troch de winkel óf it giet fêst oer de flier.
Behangje is ek al net myn Unique Selling Point en às ik in kerwei per ûngemak wol oan in goed einde bring neffens de gebrûksoanwizing mei ik der net oer prate fanwege 'geheim'.
Enfin.
Om in koart ferhaal noch koarter te maken. Visualiseer dij dit efkes; in lange, smalle tún hokker yn de winter eangst aanjaagt fanwege fiersten te tsjuster, in nèt-terminale mar wol ferfelende sykte dy as wichtichste eigenschap hat dat ie der foar soarget datsto de hiele dei as in zombie extreem vermoeid binne en ta beslút in tige skerpe oanbieding fan de Action.
Voila. Twa wiken de teringtouwtyfus fierder en sjoch dêr; in romantysk ferljochtet gangpad troch myn ús Garden Of Sancuary. #bliidfan #genietsje
"Wylst ik oer myn tún sjoch
Fiel ik in gefoel fan grutsk
It is werklik in prachtige keamer
útsein dat it bûten is."
Enfin. Omdat elkenien wol fan alles kin roppe ha ik besletten ien en oar op beweegjend byld fêst te lizzen, opdat wy dat teringtouwtyfus kerwei nea ferjitte.
Na de break nog meer visuele ellende: | Nei de skoft noch mear fisuele ellinde:
Hoewel de titel van dit stukse anders suggereert is het niet 'mijn' man als in bezittelijk voornaamwoord want dat zou betekenen dat ik in de mannenliefde ben. En dat ben ik niet (om misverstanden te voorkomen; ik ben niet tégen mannenliefde in het algemeen maar aan mijn lijf geen testosterone polonaise).
Nee, 't Is meer overdrachtelijk in de zin van; 'Hoera! 'Deze' man is klussert!' maar dat kan ook weer niet want dan mis je de essentie ervan; de parodiërende equivalent van dat vermaledijde programma op RTL Unilever.
Hoe het ook zij; ik heb dus weer eens geklussert.
Dat dat gegeven kennelijk nu een postje waard is blijkt uit het feit dat ik van nature geen klussert ben (kijk maar hier, hier, hier en hier).
Helaas kan ik niet vermelden wàt ik geklussert heb want dat is zò geheim dat ik 't niet mag vertellen. Niet omdat ik je niet aardig vind of zo maar simpelweg omdat de lol er dan af is.
Kortom; troost je met 't gegeven dat weer eens iets gedaan heb i.p.v. dat eeuwige gehang rond de pc. Zo, nu weet je zo ongeveer hoe ik mijn dagen doorbreng.
Doei.
