Beetje fluppy zaterdagmiddag, raar weer, zat te doen maar nergens zin an.
Een uitgelezen moment om m'n aaifoon Nokia 'ns te ontdoen van al dat zelfgemaakte beeldmateriaal. Voor jou waarschijnlijk net zo boeiend als de moleculaire samenstelling van een dwerggeit; voor mij een wonderlijke verzameling van al dan niet bijzondere momenten in tijd en ruimte.
Kortom; kijk en verwonder. Of niet. Wat jij wil. 😂
De Nokia is niet meer.
Naast praktisch on-nut (té kleine toetsen voor Neanderthaler-duimen, lo-res kwaliteit als je hi-res gewend bent), té groot formaat ("Ben je blij me te zien of is dat een Nokia 6600 in je broekzak?") en een hardnekkige bluetooth-connectieprobleem met de computert.
Collegaatje M. had er wel oren naar en toen was daar de Dag des Oordeels; afscheid.
Op de valreep nog fluks het toestel geledigd van alles, gerelateerd aan des Eamel's (701 sms-jes 1 voor 1 moeten verwijderen; tnx, Nokia! NOT!) om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het geheugen een en ander aan verloren gewaande momenten prijsgeeft..
Kortom; telefoneske nabeelden van lang vervlogen tijden.
Zo.
Nu in bad.
😄
