Gezien op 't werk, dit tafereeltje, op de binnenplaats van de Noordsingel te Rotterdam.
En werkelijk géén idee wat ik ervan moet denken.
Wellicht een bezuinigingsdingetje van Vrouwe Justitia. Wie 't weet, mag 't zeggen.
Het belooft in ieder geval wat voor de nabije toekomst… 😳😱
Noordsingel
Boys will be boys; lanparty
Zo'n vier jaar geleden; 15 enigszins volwassen mannen in een te kleine ruimte, allen gebiologeerd starend naar het scherm voor zich. Doodse stilte, een speld horen vallen. Hemeltergende spanning.
Until hell breaks loose…
Het blijft een grappig gezicht. Allemaal gasten van verschillende pluimage (getrouwd, kindertjes of juist single-till-death) en leeftijden, druk in de weer met computers, snoertjes, schermen en luidsprekers.
"Heb jij Joint Operations nog ff voor me?", "Unreal doet 't niet, jongens! Help ff!", "M'n geluid weigert… ".
Een ding hebben ze we allemaal gemeen; ze we kunnen even weer de persoon zijn die ze we lang geleden waren; onbekommerde adolescenten, rammend op een toetsenbord.
Schreeuwend, lachend, vloekend. Een bonte verzameling rebirthed pubertjes, gefascineerd door een kameraadschappelijk samenzijn; een LAN-party.
15 man, 15 pc's. Alles op een wonderlijke manier aaneengesmeed. Half-life, Unreal Tournament, Far Cry, etc. etc. Van 's morgens negen tot in de late uurtjes.
En de tijden gaan herleven. Voor de laatste keer wellicht?
Anyway: Boys will be boys.
Ken Uzelve; Het Antwoord
LEES EERST: KEN UZELVE, DE VRAAG
Beste Eamel, bij deze mijn reply:
In antwoord op jouw vraag zou ik mij, met uitzondering van het vaststellen van een Friese identiteit, willen onthouden van een analyse.
Niet om het zwaar te maken, maar principieel analyseer ik alleen patiënten en geen bekenden of collegae, mede daar ik na werktijd liever lui dan moe ben.
Bovendien behoeft een analyse mijns inziens een zeer uitgebreid psychologisch onderzoek met veel psychologische tests en een tot in den treuren uitgevraagd levensverhaal, dit daar ik natuurlijk alleen kwaliteit lever*
*zeer prijzig overigens, misschien wel té!
Bovendien doe ik alleen forensische rapportages, en zoals ik inschat zal jij niet op de korte of middellange termijn in delicten vervallen en lijkt mij dat er geen sprake is van een gevaarscriterium.
Over een strafrechtelijke maatregel hoef jij je dus voorlopig nog geen zorgen te maken.
Je weblog maakt verder op mij als leek een verzorgde en verantwoorde indruk, waarbij ik geen aanwijzingen heb voor dwangmatige trekken of een obsessief wereldvreemd beeld.
Hoogstens zou er sprake kunnen zijn van een milde vorm van exhibitionisme, maar dit zou een nadere klassieke Freudiaanse psychoanalyse behoeven.
(is al helemaal niet betaalbaar en zonde van de poen, waarbij het resultaat over het algemeen alleen maar een toename is van neurotische klachten!)
Ik vond het verder leuk om wat meer kennis te maken met deze vorm van elektronische communicatie. Veel succes met jouw verdere queeste naar psychologisch inzicht!
Groet, 'Shrink'"
Tnx, Gee.. 😂
Mevrouw van der Ven
Doe ik vanochtend, zoals gewoonlijk en bovendien van me verwacht, m'n werk hier, zie ik opeens bij de centraalpost één van de vele bewakingscamera's gericht op een vrouwengezicht.
Ik denk nog:"Hé, da's vreemd.." (mannengevangenis) en vlak daarachteraan: "Hm. Die ken ik ergens van…".
Collega ziet mijn vertwijfeling en geeft ongevraagd antwoord: "Is Mevrouw van der Ven. Van die verzekeringen en zo.."
Kak! Da's waar ook!
"En van Turks Fruit" mompel ik er achteraan en visualiseer mij gelijk weer de zinnenprikkelende beelden van een wulpse Olga achter op de fiets, in de regen, in bed, op de plee.
Enfin. Blijkt dat men momenteel binnenopnamen maakt voor de gauw-te-vergeten tv-serie Spangen.
Wel jammer; onze Linda is er niet bij, maar je kan niet alles hebben.
Mocht iemand nog vragen voor 'mevrouw Rigter'; morgen komt ze weer langs.