Op stap

Cimetière du Père-Lachaise, Paris

 

Region-CaptureIk was 'm al een tijdje kwijt, dat ene filmpje van 's werelds mooiste kerkhof*, gemaakt tijdens de Parijs-reis van Madame & Moi.


“A visit to Père-Lachaise in Paris adds a year to one's life”

― J.G. Ballard  

Hoe het ook zij. Hij was dus verdwenen, dat vermeende beeldwerkje uit 2008, nadat ik mijn nabeeldsite had opgeheven wegens lui en back-up archieven in gebreke bleven wegens crash.

Tòt afgelopen week, toen ik met zo'n datarecoverydingetje ineens allerlei verrassends uit het verleden oprakelde; foto's van lang geleden, documenten, porno familie-videootjes en wat er nog meer op te rakelen valt.

*=aanname. Zò vaak kom ik niet op wereldse kerkhoven

 

Feitelijk is het natuurlijk een filmpje van niks, zeker vanuit een professioneel perspectief. Iedere boerenlul met een -gratis- programmaatje als Ulead kan dit.

Pleurt er een vrolijk deuntje onder (in dit geval Comptine d'Un Autre Été uit dat smakelijke Amelie), et voila; sféér.  

Nee, dit filmpje staat voor méér, véél meer. Het staat voor

* Parijs, de Stad van de Liefde;

* Mijn Liefde voor de stad Parijs;

* het eerste, échte samen-op-stap met Mon Femme én voor;

* L'Amour in het algemeen;

* De Vergankelijkheid én voor 

* Carpe Diem.

Kortom; jij ziet een lullig, belegen filmpje. Ik zie Melancholie en De Wens Dat Alles Mag Blijven Zoals Het Is … 😍

 

Read more

Plog | 10 jaar DWDD

 

Dit stukje is eigenlijk een week oud. Maar omdat ik een geheimhoudingsverklaring ondertekend heb, extreem gezagsgetrouw ben én ik tijd nodig had om mijn eigen filmimpressie te monteren heb ik er een week mee gewacht.

Dat ik daarbij ook nog op de officiële uitzending wilde wachten opdat ik deze hieronder kon plempen speelt natuurlijk ook een rol.

10 jaar DWDD dus.

Ik kijk 't zo nu en dan en zo nu en dan kan ik 't wel waarderen. Niet altijd, vanwege de gebruikelijke drogredenen en vaak wel, vanwege de verrassing. 

Omdat mevrouw en ik samen té weinig ondernemen, zij heeft hààr leven en ik het mijne, besloten we dat het weer eens tijd werd gezamenlijk op pad te gaan.

 

Daar je in Nederland niet meetelt als je niet een keer klapvee geweest bent bij Pauw, Tan of DWDD, leek ons het jubileum van laatstgenoemde een uitgelezen moment daarvoor. 

Voor een uitgebreid verslag verwijs ik u naar onderstaande beeld werkjes.

Enkele trivia nog;

 – Twee van Jan Mulder's Vijf Ergernissen zijn komen te vervallen (niemand weet waarom);
– Valse gitaren; ook die hebben we node gemist in de uiteindelijke uitzending (zie mijn filmpje);
– Claudia de Breij kan écht niet zingen. Halina Reijn ook niet maar die is tenminste een lekker wief kan leuk acteren;
– Het is kouhoud in zo'n studio.

10 Jaar DWDD: een impressie.

 

Read more

Supermaan (-ish)

Hier een nòg betere kwaliteit. En hier de beterste.

 

Twintig jaar geleden (vermoedelijk; smartphones met fotogelegenheid had je toen nog niet) reed ik hier (Google Streetview) naar beneden en werd ik geconfronteerd met het meest absurde wat ik tot dan toe in mijn leven had mogen aanschouwen; een werkelijk bloedrode maan ter grootte van -minstens- een voetbalstadion. Of twee.

Anyway; zó moet het er ongeveer uitgezien hebben (klik voor gróót);

grooootemaan300

Het ging zo snel als dat 't kwam; voor ik goed en wel mijn auto geparkeerd had om mijn ogen even uit te wrijven, was die übermaan alweer verdwenen. 

Bummer; want wie zou me nou geloven?

 

Fast forward naar gister; er is ons een Supermaan beloofd. En niet alleen Super maar ook nog eens zwaar ongesteld. Revanche! Daar moest minstens een time-lapse in zitten!

En zo trok ik in de nachtelijke uren mijn mevrouw uit bed en samen met de honden, een zootje camera's en een broodtrommeltje vertrokken we naar het donkerste plekje van Oud-Beijerland; de parkeerplaats van De Oude Tol.

Om een kort verhaal nog korter te maken; die 'Supermaan' leek in de verste verte niet op mijn 'Megamaan'.

Het was een lullig maantje en die 14% groter-dan-normaal zag ik er ook niet in.

Tel daarbij op dat 't koud werd, zware condens grip kreeg op mijn lens en derhalve scherpstellen een onmogelijke taak bleek.

Enfin. Gelukkig hebben we de foto's nog. En, oh ja; een time-lapse! Weliswaar niet zo mooi als die andere maar wél van mij. 😉

Meer leed na de break.

 

1

Read more