Op bezoek bij AT5

Mocht ik vanwege mijn montage edit-werkzaamheden van Café Weltschmerz' filmpkes afgelopen week hier even op visite. Uiteraard kon ik het niet laten enige, tot de fantasie sprekende zaken voor de eeuwigheid vast te leggen 'in ze cloud'. Voor de juiste beeldvorming ben ik zo vrij geweest één en ander te illustreren met inspirerende teksten. Nou, dat was …

Read more

Nederland – Costa Rica

WK Fußball 2007: Wij Waren Erbij!

 

leeuw

Inderdaad; inmiddels alweer net zo spannend als de krant van eergisteren maar deze is voor mijn annalen. Dat je 't even weet.

Anyway; in het kader van één of ander WK Futbal in Brazilië organiseert Cafe Moods te Oud-Beijerland één van z'n roemruchte pleinfeestjes. En wij waren erbij.

Ik hoef hier weinig woorden aan vuil te maken, u en die andere 7 miljoen medeburgers hebben dit weekend niet onder een steen geleefd mag ik aannemen, en dus presenteer ik u: het WK, achtste finale, Nederland-Costa Rica, een artist impression*.

(*crappy video, crappy montage, crappy geluid, crappy muziek en crappy foto's – alert. Maar 't heet dan ook niet voor niets een impression)

Dames; woensdag weer zo'n thriller? 👊😎

Vooruit; nog éénmaal, om 't af te leren. Krul, Jack van Gelder en het onvermijdelijke kippenvel tot gevolg 

 

 

tico

En efecto; ahora ha sido tan emocio-nante como el periódico el día antes de ayer, pero esto es para mis archivos. Eso usted lo sabe como.

De todos modos; en el contexto de alguna Copa del Mundo en BrasilMoods Cafe en Oud-Beijerland, Holanda, organiza a Miramichi una de sus famosas fiestas de plaza. Y nosotros estábamos allí.

Necesito aquí para hacer unas palabras a la suciedad y otros 7 millones de ciudadanos tienen este fin de semana no está viviendo bajo una roca debo tomar, y por eso me presento a: Mundo, octavos de final, Holanda, Costa Rica, la impresión de un artista*.

(*Cutre montaje de video es malísima, mal sonido, la música y las fotos de mierda mierda – de alerta, pero se llama no es para nada esa impresión.)

Mujer; miércoles otra vez un thriller? 👊😎

Delantero; una vez más, para aprender que lo apaga 

 


(Kak. Verkeerde datum. Vergeef mij, het was de opwinding die sprak)


Harley Davidson 750

Just Another (Useless) Assignment

1

Assignment six* negerend (wegens vermeend ontbreken van teamplayerschap mijnerzijds. Sorry girls, for me being such a dick) gelijk door naar assignment seven: produceer een vijf-tot-zeven-minuten 'documentaire'  volgens vooropgestelde criteria.
*(ik-filmschool-je weet wel-oh ja)

En dàt, vrienden, was niet eenvoudig. Want: wàt film ik? Wie film ik? Hoe kan ieder weldenkende mens filmmaker –ahum– een onderwerp voldoende uitdiepen in een tijdskader van slechts zeven minuten? Om van karakterontwikkeling maar te zwijgen. Omegod

Het toeval wilde echter dat ik nét daarvoor, dankzij een werkelijk bril-jante slagzin, een 'prijsvraag' had gewonnen; een ritje op een, op dat moment nog te introduceren Harley-Davidson 750 StreetHarley D.'s Country Manager, de heer Martin Mulder zag 't wel zitten, zelfs crappy promotie is promotie tenslotte, en dus kon het zomaar gebeuren dat mijn mevrouw en twee fellow students (hi guys!) ons op die mooie dag in juni bevonden in het altijd gezellige industriegebied van Delft om een documentaire te schieten.

2

Ignoring assignment six* (due to an alleged lack of teamspirit on my part. Sorry girls, for me being such a dick) continuing on to assignment seven; produce a five-to-seven-minutes 'documentary' by predetermined criteria.
*(me-filmschool-you know-oh-yes)

And thàt, my friends, wasn't easy.

'Cause; whàt am I supposed to film? Who do I film? How can any sane person filmmaker –uhr– deepen a subject sufficiently in a time frame as such? Not to mention the character development. 

Oh, My God 

However, as it happened I did win -with a truly brilliant slogan– a 'contest' the other day; a testride on the yet to be introduced Harley-Davidson 750 Street.

Harley-D.'s Country Manager Mr Martin Mulder didn't mind, even crappy promotion is promotion after all, and so, on that beautiful afternoon in june, my misses, some of my fellow students (hi, guys!) and I went to that ever enjoyable industrial area of Delft to shoot a documentary.


Lees meer na de break ↓
Read more after the break ↓

Read more

Topfotograaf

 

Heuj! Weer een mail van onze Hofleverancier Rotterdamse Bezienswaardigheden in de bus. Daar vorige activiteiten een succes waren gebleken hoefden wij, mevrouw en ik, niet lang na te denken over deelname.

Ditmaal was de Shell aan de beurt. Normaliter een ondoordringbaar fort waar je als plebs nog niet eens je neus mag snuiten zonder toestemming maar nu zomaar een uitnodiging om in de hoedanigheid van (foto)journalist #ahum helemaal los te gaan op 't terrein van deze overmaatse benzinepomp.

 

Uiteindelijk bleek dat een beetje tegen te vallen want we werden naar twee vaste fotogenieke stekken gedirigeerd waar we zo weinig mogelijk schade konden aanrichten. Enfin.

Mevrouw had als fotojihadist enkele objectieven-on-steroids geregeld en zo verschenen wij bij bepakt en bezakt bij het WPC alwaar we met een clubje fotomannen-op-leeftijd en een verdwaalde kakmevrouw vertrokken in een veel te grote bus richting 'de Shell'.

Zoals gezegd, in a nut-Shell (← haha; woordspeling); het was enigszins een deceptie. Althans; vanuit een jezus-wat-ga-ik-daar-mooie-fotos-maken-perspectief. Mijn 200-400 objectief maakte niet mooiere foto's maar haalde wel Denemarken dichterbij en diafragma's instellen heb ik wel eens van gehoord maar geen idee hoe je zoiets in de praktijk brengt.

Hoe het ook zij; het was wél gezellig, de broodjes aangenaam en de melk lauw.

En ik? Ik mocht mezelf heel even Topfotograaf noemen. Nah ja… soort van.

 

Read more