Vrouwen(s)tennis

 


Het zal ongetwijfeld aan mijn beperkte voorstellingsvermogen liggen hoor, maar ik kan er niet aan wennen; dat vrouwentennis.

Begrijp me niet verkeerd; het tennis is oké evenals de vrouwen (Oh.. Sharapova!) maar even tussen jou en mij; is 't jou ook opgevallen dat de dames heden ten dage meer kreunen dan vroeger het geval was?

Oké, het zal best zwaar zijn, zo'n balletje naar de overkant te slaan, maar moet dat nou met zoveel stampij?

Ik bedoel; in een andere context zou ik deze dierlijke geluiden best kunnen waarderen, echter on ze court werpt 't alleen maar ergernis op.

Ten hemel schreiende ergernis zelfs.

Want laten we wel zijn; ik heb nog nooit een topschaker bij elke zet een AARRGGNNHH!!!! horen slaken. Of een jeu-de-bouler een HIIIIIIINNNNGGGHHH!!!!

Of ben ik weer eens de enige die daar plaatsvervangende schaamte van krijgt?

Rare jongens, die vrouwentennistersters. 😳


 

Read more

Discommunicatie

 

Een plattelandsdisco, ergens gisteravond.

Uw eamel, hangend aan de plattelandsdiscobar met een plattelandsdiscobaco, wachtend tot de muziek dansbaar wordt. Uit het niets verschijnt een plattelandsdame, in het duister best wel aantrekkelijk, aan des eamel's zijde.


"Mag ik je wat vragen?"

"Ja, hoor.."



"Jij danst niet?"

"Nee."


 

En wég is ze weer, zo snel als ze kwam, mij verbouwereerd achterlatend.

Want wàt als ze gevraagd had; "WIL je met me dansen?". Ik heb toch alleen maar geantwoord dat ik op dat moment niet aan het dansen was?

De Vrouw. Ik zal haar nooit begrijpen. 😳

 

Read more