Sfeer en sa – Side 18 – eamel

Vertragingsfun

20 augustus 20242 desimber 2006

Tja. Wat doe je als volwassen vent als je trein op zich laat wachten? 😂😂😂 UPDATE: Dag Ray. Tot ooit, gozert…

Sta je je letterlijk het ene moment nog te vergapen aan het parijselijke Arc de Triomphe, slechts een paar dagen later zie je jezelf op 't hoogste toilet van Heerenveen, geconfronteerd met een afbeelding van diezelfde Arc, maar dan geprojecteerd op een lucifersdoosje en lijkt de Parijse Zomer verder weg dan ooit…

Toeval bestaat niet. Wat wil het lot mij vertellen? Dat ik me moet vestigen in Parijs?

Questions, questions…

Paris-connaisseur

Une sortie sympa avec ma copine, bien tranquille...

28 oktober 20247 augustus 2006

- - Déjà-vu; sjokkend door je -nu al!- geliefde Montmartre;
  - Vergapend aan de Sacre Coeur. Misschien dit keer wél op tijd voor de bovenste verdieping van Le Tour d'Eiffel;
  - Overdonderd door de beroemde (900 jaar!) geschiedenis van het Cimetière du Père-Lachaise, en ineens dat besef waarom Victor Noir slijtage vertoont op strategische plekken;

- - Franse euro's verbrassen op de Boulevards des Italiens, – des Capuciens en/of de la Madeleines;
  - De nietigheid ervaren, starend naar het plafond van de Notre Dame;
  - Het equivalent van negen bruggen tussen Pont Neuf en de Pont de Grenelle aan blaren op de onderkant van je voeten proberen te lopen;
  - Je geïntrigeerd afvragen waarom lijkenkijken onder de noemer 'Attraction Tourisme' wordt geschaard in de Catacomben;
  - Beseffen dat de croissants in je eigen dorp net zo goed bij lange na niet zo goed smaken als die van een gemiddelde Boulangerie.

Kortom, uw eamel is, gewapend met een halve kilo aan Wiki-printout, een weekendje partir

Bonjour et Au Revoir!

Discommunicatie

10 july 202210 july 2006

Een plattelandsdisco, ergens gisteravond.

Uw eamel, hangend aan de plattelandsdiscobar met een plattelandsdiscobaco, wachtend tot de muziek dansbaar wordt. Uit het niets verschijnt een plattelandsdame, in het duister best wel aantrekkelijk, aan des eamel's zijde.

"Mag ik je wat vragen?"

"Ja, hoor.."

"Jij danst niet?"

"Nee."

En wég is ze weer, zo snel als ze kwam, mij verbouwereerd achterlatend.

Want wàt als ze gevraagd had; "WIL je met me dansen?". Ik heb toch alleen maar geantwoord dat ik op dat moment niet aan het dansen was?

De Vrouw. Ik zal haar nooit begrijpen. 😳

Zondagmorgenmetafoor

3 maaie 20233 maaie 2006

Merkwaardig…

Ik zou me druk kunnen maken over mijn sociale toestanden.
Of over mijn werk.
Over mijn ouders en mijn broer.
Over m'n kat.

Ik zou me druk kunnen maken over geld.
Over mijn gezondheid.
De toestand in de wereld.
Over het feit dat ik wellicht nooit ("Zeg nooit 'nooit', eameltje!") vader zal worden.

Ik zou me misschien meer moeten inspannen voor breekbare verstandhoudingen.

Me druk maken over wat wel en niet mag van 'de norm'.

Maar dat doe ik niet.

't Is goed zo.