VERZETSKRANTEN.NL


 

Goed. Daar zit je dan met je goeie gedrag. Een jaar geleden riep je al te roepen dat je er mee bezig was en ook leef je al jàren in de wetenschap dat deze dagen een annueel terugkerend fenomeen zijn: 4 & 5 mei … 

En tòch weet je het te presteren om de klus hopeloos te versjteren door het volledig ontbreken van planning. Met een hopeloze timing tot gevolg (niet per se in die volgorde). Beetje jammer want je hebt zelfs de mannen van Geenstijl bereid gevonden om er aandacht aan te besteden d.m.v. het plaatsen van een typisch GS-isch moralfag linkje = exposure. 

UPDATE: Oei. Men is een krant aan het lezen… 

En dat terwijl je hàd kunnen weten dat een verzetskrantje destijds nu eenmaal verscheen op àlles behalve maagdelijk-wit HEMA-A4 papier (zoals behang, inpakpapier and so on) en er dus nogal wat Photoshopwerk achter vandaan zou komen ( "Dat doe ik wel eventjes…")

 

 

Twee weken ben je er nu mee bezig en al wat er staat is slechts een marginaal aantal illegale krantjes. To be exact; negen van de ongeveer honderdvijftig exemplaren. Enfin. Leermoment. Plannen is nog steeds niet mijn ding.

Desalniettemin wil ik u allen wijzen op www.verzetskranten.nl, een -ahum- immer groeiend archief van verzetskranten zoals ik deze -via mijn ouders- van mijn grootvaders heb geërfd. 

Let wel: het betreft hier een incomplete verzameling uit, overwegend, de laatste jaren van de oorlog maar het geeft desondanks een mooi beeld van met name de bevrijding van de (westerse) wereld door o.a. de geallieerden. Kortom: more to come.

NB. Mocht je zelf nog illegale pers op zolder hebben liggen; schroom niet deze te sturen. Je krijgt ze ongeschonden terug. Mail me via het contactformulier alhier. Dank.

UPDATE: wie een beetje opgelet heeft, ziet dat dit een bericht uit 2012 betreft. Het initiatief was sympathiek -al zeg ik 't zelf-, en werd 'leuk opgepikt' gezien de statistieken van destijds. Helaas, door diverse omstandigheden die ik hier niet uit de doeken zal doen wegens een hoog gehalte aan insignificantie, moest ik stoppen met voornoemde website.
Nu echter, inmiddels letterlijk tien jaar later, er toch maar een slinger aangegeven want verzetskranten dienen te worden doorgegeven aan de huidige en latere generaties. Op het moment van schrijven nog wel achter een pauze-pagina, maar hopelijk binnenkort, in een nieuwe 'jas' weer online. Ter info ende kennisgeving. 

Read more

Geboortehuis


 

Hoewel nu (situatie 2020) een armoedig zootje (hier in 2009. WTF?? 😱),  is het huis hierboven daar waar ik 21578 days 17 hours 19 minutes 41 seconds geleden onverwachts doch niet ongewenst (naar ik heb begrepen) geboren ben, aan de K.R. Poststraat te Heerenveen. Op nummer 77. Om nog specifieker te zijn; in het achterste slaapkamertje. 

Om exact half vier op die bewuste woensdagmiddag in het jaar 1965 besloot ik mijn verzet op te geven en maakte op een pijnlijke manier, althans voor ûs Mem, kennis met de wereld. Iets met dwars en zo. Toen al.

Anyway. Hoewel ik er maar even gewoond heb, de familie verhuisde een half jaar na mijn komst naar het Stationsplein, ben ik altijd verliefd geweest op de sfeer van het huis.

'Us Beppe Fean' heeft er nog jaren geresideerd en dus kwam ik nog regelmatig over de vloer van dat ogenschijnlijk 'gewone' rijtjeshuis in die ogenschijnlijk 'gewone' buurt. 

 

Voor jou als leek waarschijnlijk net zo spannend als de krant van vorige week, voor mij heel bijzonder. Vandaar dit berichtje.

Maar ook omdat ik ze afgelopen week weer tegenkwam: de foto's van het oorspronkelijke interieur. Destijds op verzoek van en dóór de architect gemaakt vanwege de 'moderne' inrichting. Ongetwijfeld ten behoeve van één of andere brallerige brochure.

Het was het eerste huis van mijn ouders samen.

En elke keer als ik de plaatjes zie bedenk ik me; mocht ik ooit terug gaan naar het Friesche… dan wil ik dààr wonen. Al was het alleen maar om het verlangen naar vroeger te compenseren.

Het verlangen naar veiligheid, de onschuld, de onwetendheid én -misschien een beetje- naïviteit. Soms heb je van die dagen.

K.R. Poststraat 77.

Voor mij Het Huis van de Melancholie.

 

Read more

De man achter de muur

 


 

Men had gvd méér kunnen doen met de combi Geesten en de –inmiddels verkochteMoordsingel  Huis van Bewaring Noordsingel. Waar ik m'n hart zò aan heb verpand.

En de inzet begon zò goed; gemaskerde boefjes in melancholieke beelden van minstens honderd jaar oud. Afgewisseld met flarden A-vleugel zoals ik 'm ken. Het verhaal zou -bij wijze van spreken- zichzelf kunnen vertellen, slechts aan de hand van geluid. 

Zeg maar, het timbre van de stilte. 

 

 

Maar nee; tussen begin en eind slaat men volledig de plank mis en wordt de Singel in een of ander lulverhaal weggezet als vermeend bajeshotel en iets met van die Rotterdamse viswijven huisvrouwen. En dat notabene afkomstig van een ROtv, wat zich toch wel de Ongekroonde Koning van de Kleine Visuele Diamantjes ('onware' documentaires) mag noemen (kijk hier maar eens of hier). Overwegend wonderschone televisie. 

jammer.

En toch, ondanks deze uitglijder.. Tòch was ik eventjes heul erg ontroerd.

Enfin. ROtv en ik presenteren u: De Man achter de muur

 


 

Read more

Wereldhavendraak, Rotterdam (2011)

♥ Mei It Famke Op Stap ♥

 

op de MV Fairplayer tijdens de Wereldhavendagen 2011

Read more