Er werd ons verzocht ons te ontdoen van onze kleding op de 'ondelbloek' na en te gaan liggen met 't gezicht in een te klein gat.
Zo gezegd zo gedaan.
Om een kort verhaal nog korter te maken; het was wel oké. Behalve dan dat de dames bijna onafgebroken Chinees met elkaar brabbelden en 'mijn' masseuse hele telefoongesprekken voerde terwijl zij met heur andere hand krachtig haar massagequeeste doorzette. Enfin. Wat mag je verwachten voor €35.
Zoals Mem altijd pleegt te zeggen: de tiid hald gjin skoft en dus fluks in de kleren en naar de volgende stop.
Eens per jaar permiteer ik mezelf de aanschaf van enige stimulerende middelen omdat je er zo lekker de liefde op kan bedrijven dit het creatieve proces bevordert. En zo met enige zwoele zomeravonden in het vooruitzicht dient men zich hier grondig op voor te bereiden. Waar anders laat zich dit beter aanschaffen dan in The Bulldog Rockshop?
Goed.
Dan de Dam. Altijd een bijzondere plek om heulemaal los te gaan als het gaat om 't vastleggen van de excentrieke medemens.
De gepensioneerde -"Meneer, ik heb m'n hele leven op de planken gestaan!"- xylofoonspelert (kan niet spelen, wil niet op de foto, etc.), de Living Statues (Euhm.. Darth Vader?), de authentieke toeristen, de junks, de échte muzikanten, de Fryske hynders, de Jezusfreaks and so on.
Gezellig.
Het werd echter een stuk minder gezellig toen de hemel besloot haar afwatering open te zetten; 'n wolkbreuk.
En wat doe je als je daar niet op gekleed bent, je camera drijfnat wordt en een paraplu op dat moment niet voorhanden is? Precies; Madame Tussaud's! Dé plek waar ik als kind voor 't laatst was geweest en me van herinner dat ik daar m'n eerste 'ik durf borsten aan te raken'-ervaring had. Weird. Wat je al niet bijblijft.
Goed.
300 foto's verder en tientallen euro's armer besloten we de kosten te drukken door een bezoek te brengen aan de Wallen want altijd leuk: architectuur.
Ahum.
Warmoesstraat, Zeedijk, chitchat met de lokale bewoners ("Goh, u doet dat voor uw beroep, dat met die foto's?!?" vroeg de prostituee), een slappe hap van de Febo, varkens met overmaatse penissen en tot slot ons bijna laten verleiden tot de aanschaf van een kekke maar veel te dure Lelo.
Time flies en zo. Aan alles komt een eind. Zo ook aan deze dag.
Teveel foto's, teveel tekst, teveel. En van dat horloge is niks meer gekomen net zomin als van die kleding.
Dat wordt weer online shoppen bij H&M…
